Recensie

Album Rain Tree Crow: de terugkeer van een meesterwerk

09-05-2019 17:36

Rain Tree Crow - Rain Tree Crow (lp Virgin/UMC 2019)

Naar verluidt verloor fotomodel Cindy Crawford ooit een rechtszaak van de band Rain Tree Crow. Het ging om onrechtmatig gebruik van een song in een van haar aerobicvideo’s. Rain Tree Crow was een eenmalige voortzetting van de succesvolle jarentachtigband Japan. In samenwerking met David Sylvian, zanger van beide groepen, is platenmaatschappij Universal begonnen met een reeks heruitgaven op vinyl.

De man met de omfloerste stem leidt zelf een relatief teruggetrokken bestaan in Amerika. Lange tijd leek het er bijna op dat hij in de vergetelheid was geraakt. Maar de interesse voor een van zijn soloalbums, uitgebracht tijdens Record Store Day 2018, bleek onverwacht groot. Startsein om ook die andere platen van hem opnieuw uit te brengen, evenals werk van Japan. Die band schudde het stigma new wave op zeker moment van zich af en begon de tijdgeest slim om de tuin te leiden. Met name de latere albums gelden nog altijd als tijdloze meesterwerkjes.

Sylvian is iemand die het liefst het landschap van zijn ziel verkent. Voor hem werd Rain Tree Crow een artistieke uitbreiding van zijn solopad; een poging om zich als songschrijver opnieuw uit te vinden. Onder meer door pop nog meer te verbinden aan niet-westerse klanken, ritmes en ambient.

Net als het beste van Japan bevat het album van Rain Tree Crow een sterke ondertoon van melancholie. Melodielijntjes worden uitgeworpen om je langzaam maar zeker te verleiden. En hoe bijzonder verliepen de opnamen. Het grootste deel ontstond uit intuïtieve improvisaties die ter plekke in de studio werden vastgelegd. Het is muziek die voortdurend van binnen naar buiten keert en van buiten naar binnen. Broeierig, organisch, volstrekt ongrijpbaar. En zomaar ineens een song met een meezingbaar refrein (Blackwater).

Dit enige werk van Rain Tree Crow verscheen in 1991. Het jaar van nogal wat albums die nadien belangrijk en baanbrekend werden; van Talk Talk, Nirvana, U2, My Bloody Valentine, Slint en Massive Attack. Rain Tree Crow kan gewoon aan dit rijtje worden toegevoegd. De muziek lijkt niet op alles wat hiervoor en niet op alles wat erna is gemaakt.

De afbeelding van een woestijngebied is op de heruitgavehoes nadrukkelijker in zwart-wit dan op de originele lp. De binnenhoes is aangepast met een extra foto. Het oogt allemaal wat stemmiger vergeleken bij het modieuzere artwork uit de jaren negentig. De beelden zijn afkomstig uit het roadtripboek American Roulette van fotograaf Shinya Fujiwara. Maar belangrijker, de geluidskwaliteit van deze reissue is simpelweg fantastisch en klinkt op vinyl zoveel beter en vitaler dan ooit te voren.

Rain Tree Crow – Rain Tree Crow (lp Virgin/UMC 2019)