Beste mensen,
Slecht nieuws.
Maar eerst even terug naar de jaren ’70.
Suriname was net een zelfstandige republiek. Veel Surinamers besloten daarop hun geluk te gaan beproeven in Nederland. Zo ook Marvin. Marvin was nog niet geland op Schiphol of hij zag een briefje van 100 (toen nog gulden) liggen. Hij zocht meteen een telefooncel op en belde zijn neef Randy. “Randy”, zei hij, “je had gelijk! Het geld ligt hier op straat. Ik zag hier een briefje van 100 liggen!” Waarop Randy vraagt: “Heb je het meegenomen?” “Nee”, zei Marvin, “ik begin morgen pas.”
Dat, beste mensen, heet dus: een mopje.
En hoezeer Social Justice Warriors als de sneue Rosa Parks-imitator Sylvana Simons en helper whiteys als noem-al-die-kneuzen-maar-op ook zullen vinden dat dat mopje niet kan: ik blijf ‘m af en toe vertellen.
Net als ik het woord ‘neger’ af en toe blijf gebruiken voor heel donkere mensen met kroeshaar als mij dat zo uitkomt – en negers mij ‘kaaskop’, ‘bleekscheet’ en ‘witte’ mogen blijven noemen als dat hen zo uitkomt.
Dat heeft, allebei, met racisme niks te maken.
Dat zijn Belgenmoppen respectievelijk feitelijke omschrijvingen van uiterlijke kenmerken – en ik laat niemand mij de mond snoeren.
Dat laat ik niet gebeuren, omdat ík weet dat ik geen racist ben en ik me niet laat chanteren.
Ik beoordeel mensen uitsluitend op hun woorden en hun daden. Witte mensen, gele mensen, bruine mensen, zwarte mensen, mannen, vrouwen, andere soorten, lange mensen, korte mensen, dikke mensen, dunne mensen, mooie mensen, lelijke mensen, hardwerkende mensen, luie mensen – álle mensen.
Als je overigens aansloeg op ‘witte mensen’ (“Ik ben niet wit! Ik ben blánk!”) dan adviseer ik je eens goed in de spiegel te kijken. Ik ben ook blank. Maar als iemand mij ‘wit’ noemt, zal me dat compleet jeuken. Als iemand mij ‘wit’ noemt omdat-ie een Social Justice Warrior is of een helper whitey (zoals alle journalisten van de Staatsomroep en andere mainstream media die zich gek laten maken door de Sylvaantjes), dan zie ik wat ze doen, en verafschuw ik wat ze doen, maar dan nog reageer ik niet en blijf ik witten gewoon ‘blanken’ noemen. En negers ‘negers’.
Anderen gaan namelijk niet over mijn woorden.
Kom ik nu terzake.
Jullie gaan niet over mijn woorden, ik ga niet over jullie woorden.
Ik ben voor de ultieme vrijheid van meningsuiting. Vandaar ook vorig jaar (op 5 mei) de start van het ‘verzetskrantje’ The Post Offline (rest van het jaar met korting; Max Tailleur had er wel raad mee geweten).
Ik ben zelfs een VvMU-fundamentalist. Je mag in Nederland van de wet de Holocaust niet ontkennen. Vind ik foute wetgeving. Als jullie denken dat er nooit een Holocaust was, mogen jullie de Holocaust van mij ontkennen. Ik verklaar jullie tegelijkertijd tot complete randdebielen (en ‘antisemieten’ bovendien), maar jullie mógen het van mij zeggen.
Zo mag iedereen van mij de meest racistische bagger over Sylvana Simons of zwarte mensen in het algemeen verkondigen.
Maar niet meer in mijn ‘huis’.
Na vandaag gaan de reaguurderspanelen op Briefje van Jan dan ook voorlopig dicht.
Ik ontzeg niemand het recht om racistische bagger te schrijven, maar als je wilt poepen, doe je dat voortaan maar lekker op je eigen plee.
Het is jammer voor de 99 procent normale mensen, maar ik heb als best druk bezet eenmansbedrijfje in Eesterga geen tijd (en zin) om die ranzige zooi die sommige witten achterlaten op te ruimen.
Dan vanaf middernacht de deur maar een tijdje op slot.
Helaas.
Groet,
JanD
PS. Wedden dat al mijn sponsors het met me eens zijn?
(Advertentie, speciaal voor Surinaamse mannen)
