Beste Sander,
Ken jij Arend Jan Boekestijn?
Ik bedoel: persoonlijk?
Ik wel.
Arend Jan is zo iemand die, als ik in Dauphine een interview heb met Wierd Duk (je kent Wierd, neem ik aan?), vrolijk aanschuift, meelacht en complimenten uitdeelt over hoe goed Wierd en ik bezig zijn.
En die gevlogen is tegen de tijd dat de rekening arriveert.
Een dag later kan ik zomaar door diezelfde Arend Jan Boekestijn geblockt worden op Twitter.
En een paar weken later bekritiseert hij ‘het verdienmodel’ van iemand die net als ik is aangesloten bij Backme.org.
Het is altijd grappig Arend Jan Boekestijn een ‘verdienmodel’ te horen bekritiseren, want Backme.org is niets meer en niets minder dan een systeem waarbij mensen je vanaf 1 euro per maand kunnen ‘sponsoren’ en je dus honderd procent afhankelijk bent van sympathie van je donateurs.
Zoals goede doelen dat ook zijn.
Je hoeft niks extra’s voor je donateurs te doen; ze vinden het gewoon leuk wat je doet en willen dat via een maandelijkse bijdrage laten weten. (Zelf stuur ik ze trouwens elke avond in de mail een exclusief ‘Toetje van Jan’, want ik ben ze heel dankbaar dat ze mij steunen en wil dat graag bewijzen)
“Supersympathiek”, zou Alexander Klöpping zeggen.
Dit is even wat anders dan het ‘verdienmodel’ van Arend Jan Boekestijn, van wie wij allen weten dat hij met evenveel enthousiasme aan de tiet van zijn vriendin van dat moment ligt, als aan die van Brussel.
Jij haakte trouwens op die tweet van Arend Jan Boekestijn over Backme.org in met (ik tik het maar even uit, want je hebt nogal wat mensen geblockt): “Ben wel benieuwd of het haar, maar ook haar verstrooide oom Wynia en debiele neef Roos lukt om aan hun achterban te verdienen, in de wetenschap dat die achterban in de regel niet erg graag bijdraagt aan wat dan ook.”
Je kent mij: altijd tot antwoorden bereid.
Van Syp Wynia en Jan Roos weet ik het niet, maar van mezelf wel.
En laat ik jou gewoon eens eerlijk vertellen hoe het zit.
Ik sloot me iets minder dan vier maanden geleden als tweede of derde aan bij Backme.org.
Backme.org kreeg, ondanks dat het is opgericht door een (helaas heteroseksuele) Marokkaan in een rolstoel, geen vliegende start door uitgebreide ondersteuningscampagnes bij de Publieke Omroep (zoals De Correspondent of Blendle of onlangs dat malle Bookaroo).
En toch heb ik inmiddels zoveel donateurs, dat de donaties uit Backme.org in Eesterga de hypotheek zouden kunnen betalen.
En die is afgesloten in 2006 en staat twintig jaar vast, dus dan weet je het wel.
Wat ik maar wil zeggen: míjn ‘achterban’ wil dus wel degelijk ‘wat bijdragen’.
En ik sluit niet uit dat mijn ‘achterban’ gedeeltelijk overeenkomt met de ‘achterban’ van mensen die jij ‘verstrooide oom’ en ‘debiele neef’ noemt.
Waar je wel een punt hebt: zo makkelijk als Arend Jan Boekestijn hebben ‘wij’ het niet. Ik ben althans nog niemand tegengekomen die mij enkele tienduizenden euro’s toeschoof en zei: “Hier, koop je maar in bij BNR voor een wekelijks propaganda-uurtje.”
Maar eerlijk gezegd wil ik dat ook niet.
Het lijkt mij vréselijk om een knecht van George Soros te zijn.
Warme groet,
JanD
PS. Als je een hekel hebt aan Marokkanen in rolstoelen, kun je ook gewoon doneren. Zal mevrouw Dijkgraaf, die vandaag trouwens jarig is, waarderen!