Jelle,
Je bent hardleers.
Gisteren werd bekend dat het Openbaar Ministerie jou van het Gerechtshof móet vervolgen wegens smaad richting je vermeende verkrachter Gijs van Dam.
Zo krijgt die ranzige affaire waarmee je in 2017 via Trouw, De Wereld Draait Door en Radio 1 een nieuw tv-programma of een nieuw boekje wilde pluggen de afsluiting die het verdient.
Ik bedoel: je hebt er, door Van Dam te beschuldigen van drogering en verkrachting op een avond in 2002, voor gezorgd dat de man zijn bedrijf naar de knoppen zag gaan, zijn spaargeld kwijt raakte en zelfmoord wilde plegen.
Je deed dat in 2017 zonder in het openbaar de naam van Van Dam te noemen. Maar uit het politiedossier zou blijken dat je tegen de hoofdredactie van Trouw, maar ook tegen onder anderen oud-collega’s uit de Barend en Van Dorp-tijd waarin jij en Van Dam op zijn hotelkamer seks hadden, zijn naam wel degelijk hebt genoemd.
Dat het Gerechtshof dus vindt dat een strafrechter naar deze zaak moet kijken, lijkt mij niet meer dan terecht.
Jij zou, nu deze zaak inmiddels volledig in je gezicht ontploft is, misschien gewoon in alle stilte de zitting bij de rechtbank kunnen afwachten.
Maar dat lukte je dus weer niet.
Er móest iets komen. Je schreef in een verklaring:
”Ik heb een stuk geschreven over een ervaring die ik als traumatisch heb ervaren. Met dit stuk wilde ik een stem geven aan de mannelijke slachtoffers van seksueel geweld. Iedereen die de moeite neemt om het stuk te lezen, zal concluderen dat de naam van van Dam niet te traceren is. Ik maak mij dan ook geen zorgen over deze rechtszaak.
Jammer vind ik het wel. Deze zaak gaat alleen maar narigheid opleveren voor beide partijen en hun naasten. De afgelopen jaren heb ik tevergeefs geprobeerd de andere partij daarvan te overtuigen via mediation en bemiddeling door advocaten en gemeenschappelijke vrienden. Ik was ervan overtuigd dat de enige manier voorwaarts is om met elkaar in gesprek te gaan, niet via de media, advocaten en rechtszaken maar face to face. Ik zit met een hoop vragen, en ik kan mij voorstellen dat van Dam die ook heeft. Deze rechtszaak kent alleen maar verliezers.”
Aan deze verklaring is weer zó veel fout.
Je blijft jezelf neerzetten als slachtoffer van seksueel geweld – en daarmee Van Dam als dader.
Je blijft suggereren dat de naam van Van Dam níet door jouw toedoen op straat is komen te liggen.
Je toont je stuitende arrogantie door te melden dat je je geen zorgen maakt over de uitkomst van de strafzaak (maar ik moet toegeven: dat zeggen alle criminelen, altijd).
Je vindt het “jammer”, terwijl je het allemaal zelf veroorzaakt hebt toen je midden in de #MeToo-hype media-aandacht nodig had voor je nieuwe tv-programma.
Je zet Van Dam neer als een onredelijke schoft, die maar blijft weigeren om de vragen waarmee jíj zit in een face to face-gesprek te beantwoorden.
Je snapt niet dat deze rechtszaak ook winnaars kan hebben.
Want in jouw wereld, Jelle Brandt Corstius, gaat het allemaal alleen maar om Jelle Brandt Corstius. Dus ik kan me goed voorstellen dat jíj jezelf in zo’n verklaring al een aankomend verliezer noemt. Je hebt geen tv-programma te promoten. Je hebt geen boekje te verkopen. Je kan de publiciteit missen als kiespijn. What’s in it for you?
Voor Gijs van Dam ligt dat anders.
Als jij schuldig wordt bevonden aan smaad, kan hij met veel meer kracht van argumenten bij de civiele rechter alle materiële en immateriële schade die jij hebt veroorzaakt op je verhalen.
Tónnen.
Als je dit allemaal van tevoren geweten had, had je in 2017 die hele #MeToo-hype vast aan je voorbij laten gaan.
Maar ja, achteraf kijk je een koe in de kont.
Ik denk dat Gijs van Dam met de kennis van nu in 2002 als eenvoudige productiemedewerker bij Barend en Van Dorp ook wel iemand met een minder slecht karakter zou hebben meegevraagd naar zijn hotelkamer dan jou…
Groet,
JanD
PS. Ik had je bij Radio Veronica gistermiddag nog een tip aan de hand gedaan om vrijspraak te krijgen. Eventuele donaties kunnen naar mevrouw Dijkgraaf. Die is een stuk goedkoper dan je advocaat Nico Meijering.
