Lieve Sylvana,
Gisteren had ik het over Gloria Wekker, je partijgenote en mede-activiste uit de herstelbetalingsmaffia.
Voor jou was het misschien geen nieuws dat zij pedoseksualiteit wel toppiejoppie vindt. En dat Creoolse vrouwen in Suriname wel een jong blaadje lusten, net als die “dikke witte mannen” die in hun eentje op ‘cultuurvakantie’ naar Thailand gaan.
Hoe praatte Wekker pedoseksualiteit ook alweer goed?
Oh ja: “Ik ben me bewust van het feit dat je jezelf een soort dwangbuis aandoet als je je aan al die regeltjes houdt.”
LOL.
Dat dacht Bill Clinton vast ook, elke keer als-ie in een vliegtuig van Jeffrey Epstein stapte om zich te laten ‘masseren’ door meisjes van 13, 14 jaar.
Maar goed.
Gisteren kreeg ik in mijn mailbox het verwijt dat ik niet helemaal eerlijk bezig was, door alleen Wekker aan te vallen op het goedpraten van pedoseksualiteit.
“Racist! Wel Gloria aanpakken en niet Marjan Sax, hè! Dat doe je zeker omdat Marjan Sax wit is?”, kreeg ik te horen.
Nou had ik van die hele Marjan Sax nog nooit gehoord.
Maar Google is mijn beste vriend op zulke momenten.
Wat bleek? Die Sax stond nog hoger op de kandidatenlijst van BIJ1 voor de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam dan Wekker! Dus als het waar is dat Sax (net als Wekker in het pedoseks-orgaan ‘Paidika’) seks tussen volwassenen en kinderen helemaal prima vindt, dan heeft die mailer natuurlijk gelijk dat ik het schijnwerpertje niet alleen op Wekker had moeten richten.
Dus ik zoeken, zoeken, zoeken.
En inderdaad: niet alleen de nummer 17 op jouw kandidatenlijst, maar ook de nummer 12 is een goedprater van de pedoseksuele beweging.
Ze schreef al in 1992, toen jij nog in de iT je kunsten vertoonde, samen met Juul Deckwitz, het boek ‘Op een oude fiets moet je het leren’, waarin de zegeningen van erotische en seksuele relaties tussen vrouwen en jonge meisjes en jongens werden bezongen.
Het verschil tussen Wekker en Sax is alleen dat Sax taalkundig wat beter onderlegd is dan Wekker.
Pedoseksualiteit (strafbaar!) heet bij Sax namelijk geen pedoseksualiteit.
Hoe dan wel?
“Intergenerationele relaties”.
Dus je misbruikt als volwassene een kind (“Dus jíj dacht dat die baby tegen haar wil een zuigreflex had toen ze aan mijn panpan lag te soigi?!?”) en dan heet het: ‘intergenerationele relaties’.
Echt, Syl, als ik óóit een toneelgroep voor gekken en dwazen begin, vraag ik jou de casting te doen.
Want niemand is in staat zó veel wappies bij elkaar te krijgen als jij.
Dikke kus!
JanD
PS. Ben jij al sponsor van mij? (Of mag ik geen ‘van mij’ zeggen, omdat dat gevoelig ligt na alles wat mijn overoveroveroverovergrootouders de jouwe ‘hebben aangedaan’?) Word dan maar donateur ;-)
