Beste Hans,
Ik had vannacht een enge droom.
Je had me vanwege het nakende vertrek van Saskia Noort als columniste bij je krant (lezersonderzoeken liegen niet, maatje) uitgenodigd op de redactie van het Algemeen Dagblad.
We zaten in jouw kantoor wat te babbelen over de Haringtestfraude, de tuigvlogger en andere hoogtepunten uit je AD-carrière, toen op de webredactie iemand keihard begon te juichen.
Je snelde je kantoor uit.
Ik achter je aan.
“Wat valt er te vieren, Chris?”, vroeg je.
“Uitstekende rechter!”, schreeuwde iemand met een wat boertig accent. “Niet geluisterd naar het rechts-populistische buikgevoel!”
Bij het horen van die woorden was je nóg meer geïnteresseerd.
“Vertel, Chris!”
“Weet je nog, Hans, die Ierse studente? Liep op 9 maart op de busbaan in Utrecht. Werd geschept door een automobilist die doorreed na de aanrijding en die zich pas ruim 24 uur later meldde bij de politie. Die man had alcohol en drugs in zijn lichaam. Had-ie wel vaker. Was-ie ook al eens voor veroordeeld. En hij reed marginaal te hard, iets van 90 ofzo. En toch hoeft-ie maar drie maanden de cel in, dus effectief twee. De rechtbank kon namelijk niet vaststellen of die alcohol en drugs van invloed waren op zijn rijgedrag. En de rechtbank hield er ernstig rekening mee dat die Ierse studente liep op een plek waar je niet mag lopen. Als zíj niet op de busbaan had gelopen, had híj haar in zijn auto niet geschept en had ze nog geleefd. Mooi, man! Gerechtigheid! Ik zie het trollenleger van Wierd Duk alweer woedend naar de toetsenbordjes rennen.”
Bij het horen van die naam, riep je naar je secretaresse: “Gretha, muziek!”
En je ging voor in een polonaise over de redactie.
Ergens halverwege hield een oudere redacteur van de economieredactie jullie tegen. Hij had de goeie ouwe tijd bij het AD nog meegemaakt.
“En nou ben ik het godverdomme zat!”, schreeuwde hij.
“Die 21-jarige Ierse studente, Nijenhuis, heette Aoife O’Connell. En dat had ook jouw dochter Hanna kunnen zijn. Eens kijken of je dan nog de polonaise liep met die dwaas van een Klomp.”
Bij het horen van die naam stond ook een stagiaire van de economieredactie op.
“Ja, Chris Klomp. Mijn moeder is doodgereden door iemand die met 90 kilometer en een zatte kop door de stad reed. Ik ben benieuwd hoe je reageert als dat met jouw vader of moeder gebeurt. Of je dan ook de polonaise loopt met de hoofdred…”
Op dat moment schrok ik wakker.
Ik weet dus niet of Chris Klomp die stagiaire daarna verkracht heeft of alleen maar in elkaar geslagen.
En of jij toen hebt ingegrepen, of dat je snel een filmpje maakte voor de clickbait op de website van het AD.
Groet,
JanD
Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en door incidentele giften (Bunq me).
