Als kind van de 9/11-generatie ben ik opgegroeid in een land waar de verhoudingen op scherp stonden en altijd zouden blijven. Veel (oudere) opiniemakers onderschatten de impact die de hoofddiscussies betreffende immigratie, integratie en islam hebben gehad op mijn leeftijdsgenoten in het proces tot meningsvorming. Het is vanzelfsprekend dat deze langlopende discussie er voor heeft gezorgd dat veel mensen zich zorgen maken over de toekomst en hoe zij zich zal ontwikkelen. Op jonge leeftijd heeft dit mij, en veel generatiegenoten, gemotiveerd om ons politiek in te zetten en proberen een koerswijziging te realiseren in het politieke landschap. Het is de reden waarom ik mij in 2016 aansloot bij Forum voor Democratie voor de Tweede Kamerverkiezingen, de Zomerschool van 2017 doorliep, in 2018 op de kandidatenlijst voor Zuid-Holland terechtkwam en in 2019 de partij zou verlaten.
De aantrekkingskracht van Forum voor Democratie was en is groot voor veel politiek ontheemden. Het leek er op dat er eindelijk een partij was opgestaan die van onderop een rationeel, onderbouwd en beraden alternatief zou bieden voor de ‘grote’ thema’s van deze tijd. Het nuchtere geluid over klimaat, democratisering, koopkracht, migratie en de Europese Unie zouden ervoor zorgen dat op de ‘rechterflank’ (ik vond Forum voor Democratie eerder een middenpartij) eindelijk na jarenlange stilstand een doorbraak zou kunnen worden geforceerd. Na de succesvolle campagne voor de Provinciale Statenverkiezingen leek de weg open voor regeringsdeelname in de toekomst, maar overmoed van de partijleider leek het al snel overgenomen te hebben.
En nee, ik doel hier niet op het gebruik van het woordje ‘boreaal’ waarbij ik nog steeds van mening ben dat de ophef zeer overtrokken was. De kern is dat wanneer een partij daadwerkelijk de focus heeft op de inhoud het ervoor zorgt dat in de weken na de verkiezingen alle aandacht wordt gericht op het behalen van collegedeelname in de verschillende provincies. In Zuid-Holland, waar ik zelf betrokken was, werd een akkoord mede gedwarsboomd door het onaangekondigde essay van Baudet. Ik hoor u nu denken: ‘Wat zeur je nu? De inhoud was toch prima?’ Hier gaat het echter niet om inhoudelijke boodschap (wat je daar verder ook van vindt), maar om de manier waarop en wanneer dit gecommuniceerd wordt. De veroorzaakte instabiliteit heeft ervoor gezorgd dat Forum niet mee kon doen en nu praktisch in heel Nederland buitenspel staat. Het is mooi om te dromen van vergezichten voor ons land, maar tijdens mijn raadswerk heb ik geleerd dat het ‘saaie’ inhoudelijke commissiewerk ook moet gebeuren en er akkoorden moeten worden gesloten om samen verder te komen. Door een roekeloos gepubliceerd essay heeft de stem van veel mensen plotsklaps minder waarde en invloed in de besluitvorming en dat is een gemiste kans om de inhoudelijke verandering te bewerkstelligen waar onze achterban recht op heeft.
Verder kreeg ik steeds meer geluiden uit het hele land dat bij de jongerenorganisatie veel jonge enthousiaste mensen nog steeds niet de mogelijkheden krijgen om eigen initiatieven te lanceren vanwege de angst dat dit ‘ongecontroleerd’ zal gebeuren. Ik vraag mij echter af waar men bang voor is als nota bene men zelf de controverse opzoekt door sprekers uit te nodigen over IQ en de versierkunst. Als lezer moet u trouwens niet denken dat het thema’s zijn die breed leven binnen de jongerenorganisatie; het is enkel de obsessie van het JFVD-bestuur en de kern daaromheen die met ‘overheersingsdrang’ Nederland willen veranderen. Het probleem en kracht van deze organisatie is dat veel jongeren zoekende zijn naar een politiek thuiskomen en die vinden in de JFVD. Het is een plek waar open gediscussieerd kan worden over de thema’s van deze tijd en daar kunnen andere organisaties nog iets van leren.
Waarom zou je stoppen enkel door de uitspraken van een voorzitter die je niet echt kent en niet breed worden gedragen binnen de partij? Het is voor veel mensen een vriendenclub (ook voor mij), maar de leden zullen zich moeten beseffen dat de ‘culturele agenda’ steeds een stuk verder zal opschuiven. Waar stopt het plezier en begint de inhoud? Toen ik op het jongerencongres een jongen sprak die er van overtuigd was dat de schietpartij in Newtown op een basisschool in scene was gezet, gingen bij mij alle alarmbellen af. Er worden pogingen gedaan om de mensen met alt-right sympathieën buiten de deur te houden, maar hoe geloofwaardig is dat als de voorzitter zelf spreekt over ‘clown world’?
Het is van belang om een duidelijke scheiding te maken tussen ‘de top’ en de leden/volksvertegenwoordigers die met volledig misplaatste acties worden benadeeld. De fractie in Zuid-Holland bestaat bijvoorbeeld uit mensen die aan de slag willen om van de komende jaren een succes te maken, maar zij zullen de komende tijd ook erachter gaan komen dat zij in hun inhoudelijke werk gedwarsboomd worden door een partijleider die niet wordt gecontroleerd. Om deze roekeloosheid te veranderen moet er een verandering komen van de partijstructuur. Bij een van de georganiseerde bijeenkomsten voor Statenleden en andere betrokkenen in Amersfoort (om de gemoederen te sussen) afgelopen maand heb ik tevergeefs gepleit voor het geven van een keuze voor de leden tijdens de aankomende Algemene Ledenvergadering. De afgelopen tijd was de onrust niet mals, maar om een structurele oplossing te bieden zouden de leden hier het laatste woord over moeten hebben. Geef ze keuze: wilt u een partij die vooral van bovenop wordt georganiseerd (top-down) of een organisatie die initiatieven van onderop omarmt? Deze keuze zullen de leden helaas nooit krijgen en daarmee blijft de partij afhankelijk van de wil van de top.
De druppel voor mij was de manier waarop Baudet tijdens de provinciale borrel probeerde journalist Chris Aalberts te intimideren door hem publiekelijk met spotlights en rollende camera’s aan te spreken op het feit dat hij Forum voor Democratie ‘kapot wil maken’. Ik hoor u wederom denken: ‘Maar Chris Aalberts schrijft toch ook allemaal fictieve stukjes over Forum?’ Dat zou zo mogen zijn, maar gelukkig mag iedereen schrijven in dit land wat hij of zij beoogt. Baudet zaait met deze acties wantrouwen tegenover journalisten en zorgt daarmee voor een onfrisse sfeer. Een aantal weken terug plaatste hij een tweet over ‘klimaatactivistje’ Greta Thunberg, waar zij werd weggezet als ‘gekke Greta’. Nee, ik heb ook absoluut niets met de activistische boodschap van haar en diens metgezellen, maar een persoon met dit soort uitspattingen is toch niet iemand die we het bestuur van een land kunnen toevertrouwen? De manier waarop Baudet zich uit de tent laat lokken door een simpele journalist is veelzeggend over de man die beweert premier te moeten worden van ons land. Misschien ben ik een saaie jongen, maar ergens kan ik ook nog genieten van fatsoen, degelijkheid en rust in de politieke besluitvorming.
Het is betreurenswaardig om te zien dat leden en volksvertegenwoordigers zich constant door een stroom van ophef moeten worstelen en daarmee zich niet kunnen focussen op de kern van de politiek: beleid maken. Misschien vraagt u zich af hoe het kan dat zoveel leden de partij nog trouw blijven na alle ophef die er is geweest, maar volgens mij zit het in de menselijke natuur om zich vast te blijven houden aan het enige mogelijke alternatief. Het valt mij van mijzelf ook tegen hoe makkelijk het is om mee te gaan in de glijdende schaal van onfatsoenlijke politiek, maar daarbij stond altijd een vraag centraal: ‘Wat is het alternatief?’. De hoop dat het op den duur niet meer zou voorkomen is vaak groter dan de korte periode van ergernis. Daarbij speelt ook de onredelijke kritiek en de stigmatisering van FvD’ers een grote rol, want het consequent plaatsen van kiezers met zorgen in het extreem-rechtse hoekje zorgt eerder voor een soort gemeenschapsgevoel (‘blijkbaar worden wij niet serieus genomen en hebben geen recht op deze mening’) dan een interne discussie over de koers van de partij.
Er zijn veel mensen die zich afvragen waarom mijn vertrek breed werd uitgemeten op Twitter en in diverse media (Telegraaf, AD, TPO etc.). Volgens mij is het kenmerkend dat relatief doorsnee mensen met een hart voor inhoudelijke zaak niet langer er voor kiezen om het stilzwijgend te accepteren in de hoop dat er ooit verandering in zal komen, maar nu hun conclusies trekken. Ik weet dat er op dit moment veel mensen zijn die de opvatting delen dat Forum voor Democratie ook niet geheel aan hun verwachtingen voldoet en zij zullen de komende tijd ook een overweging moeten maken. Onze kiezers verdienen een democratische partij die alle leden blijft betrekken op een manier waarop zij daadwerkelijk invloed uit kunnen oefenen. Dit land verdient een fatsoenlijke partij die de belangen van meer dan een miljoen kiezers vertegenwoordigt, maar onder het partijleiderschap van Baudet zal daar geen sprake van zijn.
Een gemiste kans.
