De gehele wereld zag de fameuze beelden van het 16-jarig Zweeds meisje Greta Thunberg dat een vurig pleidooi hield om de ‘klimaatcrisis’ op een radicale wijze het hoofd te bieden. De beelden werkte eerlijk gezegd flink op mijn lachspieren en de memes waren dan ook niet van de lucht. De uitspraken ‘How dare you?’, ‘you have stolen my dreams’ en ‘we will never forgive you’ spoten tot vervelends aan toe de gehele dag mijn 37 inch Sony televisie uit. Het werd al snel duidelijk dat ik niet als enige geërgerd was door de opzwepende teksten, maar dat ondertussen ook heel ‘klimaatsceptisch’ Twitter losging.
Nee, dit stukje gaat u niet bevestigen in de mening dat Greta het Grote Kwaad is dat zoveel mogelijk belachelijk moet worden gemaakt. Het was behoorlijk schaamteloos om te zien dat volwassen mensen het de normaalste zaak vinden om een meisje persoonlijk aan te vallen vanwege de uitspraken die zij doet inzake het klimaatbeleid. De waarheid is natuurlijk dat ieder persoon dat een kind aanvalt op basis van haar uiterlijk, kleding, afkomst etc. als een ontzettende loser kan worden gezien en ervoor zorgt het echte inhoudelijke klimaatdebat niet goed kan loskomen. Dit naast de –terechte- kritieken op het feit dat het niet goed is om een kind in te zetten als een politiek activist en dat politici daar terughoudender in kunnen zijn.
De reacties op Thunberg maken exact duidelijk wat er op dit moment mis gaat met de groep mensen die zichzelf inzake het klimaatdebat als de ‘critici’ beschouwen. Op dit moment wordt deze groep overschreeuwd door de mensen die het normaal vinden om het vooral op de persoon te spelen, terwijl dit in zijn geheel onnodig is. De kernvraag is natuurlijk waarom dit meisje zoveel kwade reacties oproept. Is het vanwege het feit dat ze zo boos doet? Zal dat zijn omdat we ergens weten dat ze gelijk heeft? Komt het doordat men zo begaan is met haar persoonlijke lot als kind? Nee, waarschijnlijk geen van dat allen. De echte onderliggende reden zal zijn dat ze laat zien dat de critici van het huidige klimaatbeleid geen fatsoenlijk politiek antwoord hebben weten te formuleren of hebben weten om te zetten in beleid.
De critici in de Tweede Kamer hebben tot dusver enkel weten te ageren tegen het huidig dominerende geluid in, maar zijn nog niet in staat fatsoenlijke alternatieven aan te dragen. Hoeveel geld wil je dan investeren in innovatie? Heb je al een idee hoeveel een thoriumcentrale kost? Wat doen we als energie uit zonne- en windenergie wel op grote schaal is op te slaan? De uitbouw van de argumenten aan mijn zijde bevindt zich in feite in een soort beginstadium en heeft zich nog niet door weten te ontwikkelen. Als je dit afzet tegenover een gesloten Klimaatwet en Klimaatakkoord, dan stemt dat allerminst gerust. Het is namelijk belangrijk dat er kritiek wordt geleverd op de Klimaatwet en het gesloten Klimaatakkoord. De (embryonale) plannen om bijvoorbeeld gehele wijken van het gas af te willen halen stuiten terecht op veel weerstand, omdat de uitstoot van huishoudens vergeleken met andere sectoren fors lager is. Om dit soort maatregelen te kunnen weerleggen moet daar tegenover een positief verhaal staan met een gematigd alternatief, zoals concreet kiezen voor het stimuleren van innovatieve studies op onze universiteiten.
De totstandkoming van het Klimaatakkoord laat ook op duidelijke wijze zien hoezeer ‘links’ op dit gebied ontzettend goed georganiseerd is en massa’s mensen op de been weet te krijgen. Niet alleen werden er diverse internationale klimaatstakingen georganiseerd, ook zaten de milieuorganisaties bij de klimaattafels om tot een Klimaatakkoord te komen. Greenpeace, Milieudefensie, Natuur & Milieu, Natuur & Milieufederaties en andere organisaties zaten aan tafel met duidelijk een tegenovergesteld geluid dan dat van de klimaatcritici. Waar was deze laatste groep? Het lijkt erop dat de groep klimaatcritici niet voldoende is vertegenwoordigd in het maatschappelijk middenveld waardoor het –met weliswaar veel steun- de beleidsmakende boot gemist heeft.
Als de critici van het huidige klimaatbeleid de strijd willen winnen, dan zal zij een voorbeeld moeten nemen aan de demonstrerende boeren. Deze groep lijkt uitstekend georganiseerd te zijn, geniet politieke steun en heeft flink aantal bedrijven achter zich staan. Wanneer de klimaatcritici zich niet gaan verenigen en zich gaan voegen in het maatschappelijk middenveld om het constructieve en inhoudelijke debat aan te gaan, dan zal zij de discussie gaan verliezen. Onze vrienden op links zullen dan (met een minderheid) als winnaar uit de bus komen en uiteindelijk zorgen voor een onzorgvuldige en peperdure energietransitie. Critici, verzamelt u!
