Beste Nasrdin,
Ik stelde jou gisteren een aantal vragen over een ‘incident’ waarover je een vraag stelde op Twitter.
Je had geschreven: “Straks speel ik in IJmuiden. En ben daar net gaan eten in n restaurant. Toen ik de rekening vroeg zei de ober: van tv toch? Ik zeg :Ja, dat zou zomaar kunnen. Vervolgens zegt de Ober gekscherend: ‘in ieder geval niet van Opsporings Verzocht, haha’. Wat vind twitter hiervan? #dtv”
Wat Twitter er van vond moet Twitter weten, maar ik weet wel wat ik er van vond: dat je een dikke duim had.
Daarom vroeg ik:
– Hoe laat had het incident plaats?
– In welk restaurant in IJmuiden was het?
– Hoe zag de ober er uit?
– Waarom noemde je de naam van het restaurant niet?
– Waarom twitterde je geen foto van de ober?
– Waarom liet je geen foto van de rekening zien?
Kortom, gewoon een rijtje logische en relevante vragen.
Met een aantal doelen.
Doel één: dat je bewees dat je inderdaad voor je voorstelling in IJmuiden niet, zoals te doen gebruikelijk is in de theaterwereld, een bord met eten kreeg van het theater.
Doel twee: dat je door te ‘namen and shamen’ het restaurant en de ober in kwestie de gelegenheid bood om te reageren op je aantijging.
Doel drie: dat alle andere restaurants, snackbars en döner-tenten in IJmuiden hun handen in onschuld konden wassen (“G0ddank maken wij geen jaren ’80-grapjes!”).
Je stuurde mij gisteravond een briefje terug.
Dit:
Allereerst: bedankt voor de uitnodiging.
Je kent ons, autochtone Nederlanders.
Als het gratis is, zeggen wij geen ‘nee’.
Dus ik kom.
Nee, geintje.
Ik heb zojuist gewoon een kaartje besteld en betaald.
Ik ben er op 11 december, de geboortedag van mijn overleden vader, bij in De Meervaart in Amsterdam.
Hier het bewijs:
Rij 15 stoel 22 is overigens geen toeval.
Dat is de stoel direct naast Jasper, je technicus.
Dan kom ik ruim op tijd en kan ik voor wij na afloop van je voorstelling “met elkaar in gesprek gaan” bij hem checken hoe het nou precies zat, in dat restaurant in IJmuiden.
Ik wil natuurlijk de antwoorden horen die jij allemaal níet geeft in je briefje aan mij.
– Hoe laat had het incident plaats?
– In welk restaurant in IJmuiden was het?
– Hoe zag de ober er uit?
– Waarom noemde Nasrdin de naam van het restaurant niet?
– Waarom twitterde Nasrdin geen foto van de ober?
– Waarom liet Nasrdin geen foto van de rekening zien?
En ik ga Jasper vragen waarom hij al was opgestaan toen jij de rekening vroeg aan die ober. Als ik met mensen uit eten ben in een restaurant en er moet nog betaald worden, dan blijft iedereen altijd netjes zitten tot dat gebeurd is.
Jasper niet.
“Jasper stond naast me”, schrijf je.
En dan krijg ik, ook vanwege het feit dat je heel veel woorden gebruikt om géén antwoord te geven op mijn vragen, toch weer jeuk aan mijn bullshitdetector. Vast het gevolg van mijn verleden als journalist. Ik heb nu eenmaal geleerd dat er geen beter bewijs is dan… bewijs.
Enfin, tot 11 december dus.
Neem je dan het bonnetje van zaterdag mee?
Zorg je dat het niet zoekraakt?
Dan kan ik die lui van dat restaurant in IJmuiden om een weerwoord vragen.
Groet,
JanD
Wil je dat het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ ook in 2020 blijft verschijnen? Doe dan een vaste maandelijkse donatie via Back me of een incidentele gift via Bunq me. En anders lekker niet. Vrij land.
