Lieve Jeanine,
De afgelopen weken ben jij in Nederland twee keer in het nieuws geweest.
Vorige week pleitte je in je huidige rol als Speciaal Vertegenwoordiger van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties in Irak en hoofd van de Bijstandsmissie van de Verenigde Naties voor Irak (UNAMI) voor het terughalen van IS-kinderen naar Nederland.
Deze week bleek dat je als minister van Defensie de Tweede Kamer tot twee keer toe had voorgelogen over de Nederlandse rol bij de dood van misschien wel 70 burgerslachtoffers bij een luchtaanval op een bommenfabriek in het Iraakse Hawija.
Wat een sléchte beurten, Jennis.
Dat je als minister van Defensie niet moet liegen tegen de Tweede Kamer over burgerslachtoffers hoef ik hopelijk niet uit te leggen.
Je hebt op het katholieke St. Antoniuscollege in Gouda heus de tien geboden wel een keertje horen langskomen. ‘Gij zult niet liegen’, of zoiets.
Zelf zat ik (een paar jaar eerder) in Gouda op de openbare RSG. Dus ik weet niet of dat ‘toekeren van de andere wang’ ook in die tien geboden zat.
Ik weet wel dat het terughalen van IS-kinderen levensgevaarlijk is.
Jij weet dat ook.
Sterker, jij weet als geen ander dat het terughalen van IS-kinderen op grond van internationale verdragen gaat leiden tot gezinshereniging. Eerst komen de kinderen, dan komen de moeders (vraag eens wat Jezidi-vrouwen wat een tuig dat is) en tenslotte de vaders, die opeens toch nog blijken te leven. Die moeders en vaders krijgen dan hooguit een fopstrafje (want bewijs maar eens wat hun specifieke misdaden in de zandbak waren) en dan kunnen ze over een paar jaar in Nederland verder ‘strijden’.
Hoe blond wil je zijn, Jennis?
Toch probeer ik het nog één laatste keer met je, qua integriteit.
Jij staat namelijk vandaag op het kruispunt in je leven waar je kunt kiezen tussen ‘goed’ en ‘kwaad’.
‘Goed’ is dat je het land ontdoet van een psychopaat.
Als jij vandaag bekend maakt dat je in 2015 wel degelijk premier Mark Rutte op de hoogte hebt gebracht van de burgerdoden bij die militaire operatie in Irak (zoals je hem van alle belangrijke kwesties op de hoogte hield), moet hij na zijn zoveelste glasharde leugen (“Staat me niets van bij”) aftreden.
‘Kwaad’ is dat je zwijgt.
Dat je niet loyaal bent aan de Nederlandse bevolking, maar aan de partij en de partijleider die jou zo’n mooie carrière bezorgd heeft. En dat je in Irak wegduikt in een dossier, of na een vergadering op het VN-hoofdkwartier in New York lekker gaat shoppen met een vriendinnetje.
Red je het land?
Of red je Rutte?
Dikke kus,
JanD
Wil je dat het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ ook in 2020 blijft verschijnen? Doe dan een vaste maandelijkse donatie via Back me of een incidentele gift via Bunq me. En anders lekker niet. Vrij land.
