Copy-paste van Facebook:
Legaal oorlogje voeren op 31-12
Vannacht stond de nachtdienst tijdens Oud & Nieuw op het programma. Ik ben verbaasd en verbijsterd wat ik allemaal met mijn collega’s heb aangetroffen. Het is tegenwoordig niet meer een tolletje dat in een put wordt gegooid, zodat ‘ie een grappig gorgelend geluidje maakt en vervolgens met een klein plonsje knalt. Het is tegenwoordig leuk om hoogwaardige explosieven naar spullen en mensen te gooien.
U moet zich voorstellen dat u in dienst komt en omstreeks half 10 uw eerste melding krijgt om te gaan naar een gebied in Amsterdam West. Uw opdracht is om te spotten of het gebied schoongeveegd moet worden door de mobiele eenheid. Is het gebied nog wel veilig voor hulpverleners en de bewoners? Nou, de toon was wel meteen gezet. Eenmaal in het gebied aangekomen, wordt meteen duidelijk dat dit een brongebied is voor terreur, vernieling en destructie.
Links van me zie ik een scooter die in de brand staat. Delen van de scooter waren al helemaal gesmolten en je kon zien dat de scooter al even in de brand stond. Ik ruik het gesmolten plastic van de scooter en voel de warmte van de vlammen door het glas van de auto heen. Het is het eerste ‘materiële’ slachtoffer dat we zouden aantreffen die nacht. Nog geen twintig meter verderop zie ik rechts van ons een kledingcontainer in brand staan. U weet wel, een kledingcontainer vol tweedehands kleding dat een tweede leven zou gaan krijgen bij mensen die dat hard kunnen gebruiken. Het enige wat overbleef was rook, stank en een hoop schade.
Zo nu en dan hoor je flinke knallen, alsof je in een oorlogsgebied bent beland. De knallen zijn zo hard, dat alarmen van auto’s, scooters en zelfs gebouwen afgaan. Groene en rode flitsen van vuurpijlen die door de woonwijk heen schieten, op zoek naar nieuwe slachtoffers. Een straat verder haalt iemand het in zijn hoofd om een vuurpijl naar onze auto te schieten. Gelukkig schiet hij langs onze auto, en komt even verder bij mensen voor de deur tot ontploffing. Gelukkig stonden daar geen mensen, want dat had verkeerd af kunnen lopen.
Weer een straat verder zien we op de gevel van diverse woningen een enorme oranje gloed opdoemen. Om de hoek zien we een auto die volledig in de fik staat. De vlammen schoten meters de lucht in en we zien dan ook dat de banden van de auto al helemaal versmolten waren met het asfalt. We worden aangesproken door een omwonende die het huilen nader stond dan het lachen. “Waarom doen jullie niets? Ik heb me nog nooit zo onveilig gevoeld.” Tja, wat kunnen wij doen? De hele stad lijkt wel in de brand te staan. We zien dat de auto geïsoleerd stond, zodat deze geen schade aan andere auto’s of gebouwen kon veroorzaken. Hier komt de brandweer dus niet voor, die is al veel te druk met andere branden. Het lijkt wel een slechte B-film. Laat de auto maar uitbranden, we kunnen nu inderdaad niets doen. We geven aan de meldkamer aan dat de wijk tot een soort van anarchie is verworden, waar het op 31-12 kennelijk legaal is om oorlogje te voeren met de buurt. Hoe is het zover gekomen? Is dit het nog wel waard?
Even later rijden we door de Admiraal de Ruijterweg waar we diverse keren grote nitraatbommen voor onze auto krijgen. Het geeft een enorme knal en doet niet af aan de explosie van een handgranaat. We zien een aantal fietsers aan de overkant fietsen, als er plots een grote bom naar deze groep fietsers gegooid wordt. Een fietser krijgt hem vlak naast zijn fiets gegooid en zag het gelukkig op tijd. Door de enorme explosie schrikt de fietser enorm, maar weet gelukkig te voorkomen dat hij keihard op de grond valt, of erger, gewond zou raken door het explosief. Je spreekt dan diverse mensen aan die in de straat stonden waar het vandaan kwam, maar ja, wie heeft het gegooid? Je kunt kwalijk de hele straat aanhouden. Ook lagen er kerstbomen bij een vuilcontainer en hoorden we dat er mensen met jerrycans deze bomen in de brand wilde steken. Hoe is het zover gekomen? Is dit het nog wel waard?
Kort na het inluiden van het nieuwe decennium, krijgen we de melding te gaan naar een woningbrand. In een bovenwoning zouden de vlammen eruit schieten. Eenmaal ter plaatse zien we inderdaad bovenin een woning een enorme rookontwikkeling. De bewoners zijn gelukkig door omstanders allemaal al uit de woning gehaald. Mensen staan op straat te huilen dat hun huis en haard in de brand staat, met al hun dierbare herinneringen die in vlammen opgaan. Iemand vond het een goed idee om een vuurpijl via een open raam bij de bewoners naar binnen te schieten met als gevolg een behoorlijke woningbrand. De brandweer was snel ter plaatse en begon met blussen.
Ondertussen zag ik met mijn collega’s dat het plein achter de straat weer zo’n oranje gloed had. Eenmaal bij het plein aangekomen, was er een enorme brand midden op het plein. De vlammen schoten meters hoog de lucht in. Het was het plaatselijke speeltuintje dat volledig in vuur en vlam stond. Zo’n honderd mensen stonden eromheen om te kijken hoe de wipkippen vloeibaar werden en vergingen tot as. Huilende kinderen die overstuur waren dat hun speeltuintje in de fik stond. Het is treurig, bedroevend en buiten alle normen en waarden dat mensen dit kennelijk nodig vinden om een ‘leuk’ oud en nieuw te vieren. We hebben op linie moeten staan om vrij letterlijk het plein schoon te vegen om de brandweer de ruimte te geven om de brand te kunnen blussen. Hoe is het zover gekomen? Is dit het nog wel waard?
Overal in de wijk zien we rokende ondergrondse containers en brandende vuilnisbakken. We zien in de Kinkerstraat nog een hele winkelpui die er kennelijk is uitgeblazen met zwaar vuurwerk. We zien een bushokje waar het glas volledig van is weggeslagen door een explosie.
Zo kregen we een melding in Geuzenveld van een grote autobrand. Er stonden in totaal vier auto’s in de brand met een enorme vlammenzee als gevolg. De brandweer Badhoevedorp moest er aan te pas komen om verdere schade aan andere auto’s, of nog gevaarlijker, de flat in de directe nabijheid te voorkomen. Ik spreek dan brandweermannen die er meer en meer dan klaar mee zijn. Totale vernietiging en vernieling van andermans goederen, het bewust mensen in gevaar brengen door vuurwerk op de weg te gooien, naar fietsers, naar hulpverleners. Hoe is het zover gekomen? Is dit het nog wel waard?
Ik ben er klaar mee. Wat mij betreft schaffen we dat vuurwerk helemaal af. Als mensenlevens zodanig in gevaar komen, kun je niet meer schermen met ‘het is traditie’. Kennelijk zijn we als maatschappij niet (meer) in staat normaal om te gaan met zulke gevaarlijke explosieven. De vraag is hoe het zover is gekomen. Een ding weet ik wel zeker: ik vind het het niet meer waard.
