Het kabinet maakt zich drukker over onze welvaart dan over ons welzijn. Commercie en economische groei zijn blijkbaar belangrijker dan ons welbevinden. Dat leidt tot weerstand onder de bevolking. Collectief protest op het Malieveld, maar ook individuele klagers melden zich inmiddels op de publieke tribune van de Tweede Kamer en op de stoep van het Ministerie van Volksgezondheid.
Klimaatgoeroes Ed Nijpels, Rob Jetten, Jesse Klaver en Frans Timmermans domineren de politieke agenda. Vliegen en vleeseten worden bijna gezien als criminele activiteiten en burgers worden op kosten gejaagd om hun woningen energievriendelijk in te richten. Ons polderland wordt ontsierd door windmolenparken en zonnepanelen en agrarisch- en bouwend Nederland ligt aan de ketting. We aanschouwen oeverloze debatten over de CO2- en stikstofreductie en PFAS, waar niemand meer een touw aan kan vastknopen. De snelheidslimiet wordt aangepast en zelfs kinderen worden als discipelen ingezet om het naderend onheil van een klimaatcrisis af te wenden.
Pensioenen en AOW-premies zijn al jarenlang bevroren, terwijl de prijzen blijven stijgen. Dat brengt de ouderenpopulatie ernstig in de problemen. Het recent verschenen rapport van de commissie Bos verergert de situatie alleen maar, omdat senioren zelf de portemonnee moeten trekken om het ouder worden te bekostigen. Verder is het beschamend dat er geen rente meer wordt verstrekt op ons spaargeld, dat banken en pinautomaten minder toegankelijk worden voor de consument, de koopkracht van de burger sterk afneemt en dat Nederland het financiële infuus van Europa is geworden. Het zal niet lang meer duren voordat een nieuwe kredietcrisis zich aankondigt.
Ons land is een walhalla geworden voor vluchtelingen en Oost-Europese werkkrachten. In 2019 zijn er zelfs 140.000 bijgekomen. Dit brengt tal van maatschappelijke problemen met zich mee en verhoogt allerlei vormen van criminaliteit waar het Kabinet geen raad mee weet en de echte cijfers liever verdoezeld. Met een belastingdienst en UWV die toeslagen en uitkeringen als strooigoed hanteren, zal het aantal ‘werk- en onderdak zoekenden’ de komende jaren verder toenemen, terwijl het uitzetbeleid stagneert.
De marktwerking in de zorg en in de energie- en postsector heeft ons weinig goeds gebracht. Kostenverhoging was het gevolg. Ook de onderwijssector is in grote verwarring. Waar rust en regelmaat is geboden, wordt weer een nieuw reorganisatieplan gelanceerd, waarbij het primair- en voortgezet onderwijs naar alle waarschijnlijkheid op de schop gaan. Dan is het ook niet zo verwonderlijk dat veel jonge scholieren en leerkrachten gestrest en langdurig ziek zijn.
Overige thema’s waar we onaangenaam door worden verrast zijn de overdreven aandacht voor genderneutraliteit, de toenemende regelzucht van de overheid, het verkwanselen van tradities en het gedoogbeleid rond drugs. Tel daarbij op de toename van de georganiseerde misdaad, het geweld jegens hulpverleners, de baantjescarrousel van topambtenaren alsmede de toename van het aantal voedselbanken en daklozen, dan wordt het van kwaad tot erger. De onrust onder de bevolking groeit zienderogen.
Er is heimwee naar de tijd dat instituties nog vertrouwen uitstraalden, dat de media aan objectieve berichtgeving deed en dat politici een moreel kompas hadden en opkwamen voor de belangen van het volk. Een tijd die niet werd gedomineerd door de wetenschap, de internationalisering en de hunkering naar economische groei. Een tijd waarin de zorg en het onderwijs toegankelijk waren voor een breed publiek. Er educatieve TV programma’s waren en we nog buiten speelden zonder genderneutraal speelgoed in plaats van hele dagen binnen zitten met computer, tablet en mobiele telefoon. Een tijd waarin we niet twee keer per jaar op vakantie gingen naar het buitenland, maar rustig kampeerden op een boerderijtje in Ruinerwold. Een tijd waarin geen sprake was van stress en burn-out, maar we lichamelijk en geestelijk gezond waren. Een tijd waarin we nog genoten van vuurwerk en het sinterklaasfeest. Een tijd zonder voedselbanken, files, woningnood en respect voor het gezag. Een tijd waarin geluk nog heel gewoon was. Kortom een advies aan het Kabinet eens na te denken over een Ministerie van Geluk.
