Recensie: The Big Exercise van The Homesick is prachtig tegendraads

06-02-2020 09:00

Nederland en de gitaarbandjes. Vaak net even anders. Meestal met prikkeldraad in plaats van snaren op de gitaren. Neem The Homesick. Helemaal vanuit het Friese Dokkum terecht gekomen op het Amerikaanse label Sub Pop dat in het verleden onderdak bood aan Nirvana en Mudhoney. En tegenwoordig aan o.a. Weyes Blood en Father John Misty. The Homesick stapelt op dit tweede album verrassing op verbazing door allerlei muzikale vondsten uit de mouw te schudden. Zekerheidshalve even doorluisteren of het niet een maniertje is, of het niet het uitoefenen van het eigen vernuft is ten koste van de inhoud. Maar nee, datzelfde doorluisteren leert dat The Homesick een merkwaardige tegenstelling weet op te roepen. Zo gaat de muziek de ene kant op en de zang, doei, een andere. Ondanks dat de muziek zich in rap tempo afspeelt, duikt er soms piano en klarinet op en wordt er met veel gevoel voor harmonie gezongen.

Tijdens een recente tournee raakten de bandleden in de ban van Meredith Monk en Joan La Barbara. “We ontdekten dat de menselijke stem nog zoveel andere mogelijkheden bevat”, aldus bassist Jasper van der Velde. Niet dat de manier van zingen van The Homesick aan de twee stemkunstenaressen doet denken. In tegendeel, er wordt juist heel wat melodie gegoten in een structuur die telkens strak overeind blijft. Dat je dit met slechts drie muzikanten voor elkaar krijgt. Songs met kop en staart waar telkens een kop een staart aan wordt vastgeplakt. Of omgekeerd. Stukjes puzzel die soms haaks staan op andere puzzelstukjes maar toch geraffineerd ineen schuiven.

Dit is poprock die in voortdurende staat van adrenaline verkeert. Voor de iets minder jonge lezer: alsof Beach Boys, Talking Heads en XTC gezamenlijk een plaat hebben opgenomen. Bij Sub Pop noemen ze het barokke postpunk. Volgens het label laten de tekstschrijvers Elias Elgersma en Van der Velde elkaar in het ongewisse waardoor de verdeling zinsopbouw en muziek op diverse manieren ‘verstrikt’ raakt.

“THE BIG EXERCISE” dus. In hoofdletters, tussen aanhalingstekens, een streep eronder. De titel komt uit een passage uit een biografie over Scott Walker, ook al zo iemand die het pad van de pop inruilde voor een zoektocht naar experiment. The Homesick weet aanpak en uitvoering samen te voegen tot  tegendraadse muziek op een uniek en prachtig album. De cut-up collage op de hoes van grafisch ontwerper Jeroen Klootsema sluit hier mooi bij aan.

The Homesick – “THE BIG EXERCISE” (lp, Sub Pop 2020)