Beste Eva,
Daar ben je mooi ingetrapt.
Een veganistische bakker uit Monster gaat bijna failliet.
Hij maakt een doorstart.
Hij heeft geen geld voor een reclamecampagne, dus hij zoekt free publicity.
Hij denkt: wat Jerry kan, kan ik ook.
Dus hij verandert de naam ‘moorkop’ in ‘roomkop’.
Hij zorgt dat iemand het ‘lekt’ aan Hart van Nederland.
Hij weet dat alle redactiemeisjes en -jongetjes van alle kranten, websites en tv-programma’s alle andere kranten, websites en tv-programma’s checken om te kijken of ze nog nieuws kunnen jatten.
Hij ziet dat het moorkopnieuws langzaamaan wordt opgepikt.
Hij denkt: nu nog bij Jinek zien te komen.
Hij verzint, geïnspireerd door activisten als Chris Klomp, Amma Assante en Anne-Fleur Dekker, bedreigingen.
En als kers op de moorkop gooit hij zijn winkel dicht.
Bingo!
Die avond zit hij bij jou aan tafel.
Op je website staat de ronkende aankondiging.
“Bakker Jurgen Verwoerd heeft bekend gemaakt om de naam ‘Moorkop’ niet meer te gebruiken. Hij heeft de naam veranderd naar ‘Roomkop’ en dat wordt hem niet in dank afgenomen. De woede van sommigen is zo groot, dat Jurgen vandaag zijn winkel moest sluiten. Hij wordt bedreigd en uitgescholden.”
Hij denkt: morgen kent heel Nederland mij.
Jij denkt: misschien wel een miljoen kijkers (eh…).
En toen begon je interview.
En toen bleef van alle bedreigingen dit verhaal van Jurgen Verwoerd over: “Een van mijn medewerkers belde mij op en die zei: ‘Joh, er was hier net iemand in de winkel en die bestelde op een nogal ferme toon een moorkop. We hebben ‘m verteld dat we dat niet hebben en hij zei: “Ja, maar ik wil toch een moorkop”.’ Dus, ja, eh… mijn medewerkers voelden zich daardoor niet helemaal veilig. Het was niet echt een dreigende situatie, maar wel eh… van… het is niet nodig om zoiets te gaan doen. Ik snap niet dat je er überhaupt over nadenkt, van… ik ga daar langs om een statement te maken voor een product dat een andere naam krijgt, wat niet verdwijnt. Er is geen Nederlandse traditie van een moorkop, een feest of iets dergelijks, dus we hoeven daar helemaal niet moeilijk over te doe…”
Op dat moment onderbrak je hem (eindelijk!) en vroeg je: “Maar dit was zo bedreigend, hebben jouw medewerkers als zo bedreigend ervaren, dat je uiteindelijk… de politie erbij is gehaald en je hebt besloten je winkel te sluiten voor vandaag.”
Waarop hij antwoordde: “Ja, je kan beter voorkomen dan genezen en ik heb geen zin in gezeik. En ik denk eerder aan mijn mensen dan aan de winkel.”
Toen wist je het hè, Eva?
Dat je er was ingeluisd, bedoel ik.
Heel erg platgeslagen was er dus één gastje geweest dat een moorkop bestelde, dat wat ging zeuren toen-ie geen moorkop kreeg en dat vervolgens de winkel verliet. Zonder ook maar één medewerker te intimideren.
Dat was geen bedreiging, dat was een ontevreden klant.
Ik mag toch aannemen dat je die geweldige redactieploeg van je vandaag ongenadig op z’n flikker geeft omdat ze hier zijn ingetuind?
En verder wil ik bakker Jurgen Verwoerd uit Monster op deze plek van harte gelukwensen.
Enerzijds omdat hij vanaf vandaag heel wat linksdraaiende vrouwtjes met uitgroei en mannen met linnen tassen in de zaak krijgt die hem troostend aan omzet helpen.
Anderzijds omdat hij op zeker dit jaar de Chris Klomp Bokaal voor Beste Acteerwerk in de categorie Bedreigingen gaat winnen.
En voorts ben ik van mening dat mensen die boos zijn op winkels die, soms zelfs pro-actief, buigen voor boze negerts niet moeten zeiken, maar er gewoon helemaal niks meer moeten kopen.
Laat ze maar voelen dat deugen geld kost.
Er is prima te leven zonder de HEMA.
Groet,
JanD
PS. Wil je bewijs? Hier heb je bewijs ->
Dit is kennelijk de levensbedreigende situatie te Monster. #deughbakker https://t.co/kTrTEvTowz
— Mirjam152 ? ? (@Mirjam152) February 7, 2020
UPDATE Een weet je wat Jurgen Verwoerd gewoon verkoopt, Eva? Eén keer raden :-)
Briefje van Jan’ wordt mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties via Back me en incidentele giften via Bunq me.
