Mevrouw Ellemeet,
Ik moet deze weken regelmatig aan u denken.
Vanochtend nog.
Lees ik dat de Amerikaanse president Donald Trump het luchtruim tussen de VS en Europa voor personenvervoer een maand op slot gooit om het corona-virus te bestrijden. Killing voor de economie, maar goud voor zijn volk.
En dat zet ik dan af tegen onze weglachpremier Mark Rutte, wiens laatste openbare optreden met betrekking tot die virale sluipmoordenaar dat ge-hahaha was nadat hij RIVM-voorman Jaap van Dissel per ongeluk toch een hand had gegeven.
Voltrekt niet serieus te nemen, die man!
Wat dit met u te maken heeft?
Nou, hoe labbekakkeriger er in Nederland wordt gehandeld om de verspreiding van het corona-virus te beperken, hoe meer oudjes er aan zullen overlijden.
En toen dacht ik: heb ik die Corinne Ellemeet van GroenLinks vorig jaar niet te hard aangepakt?
U wilde 70-plussers die in het ziekenhuis belanden voortaan verplicht langs een geriater sturen voor een goed gesprek over nut en noodzaak van een dure operatie.
Mensen die in het ziekenhuis zouden belanden, hadden dan niet meer alleen te maken met een behandelend arts, die het beste met zijn eigen patiënten voor heeft. Nee, ze worden geconfronteerd met nóg een witte jas, die even met ze komt bespreken of ze die nieuwe heup of die chemokuur nou wel zouden doen.
Nogal intimiderend om oudjes, die vaak nog een aangeleerd respect hebben voor witte jassen, in een toch al stressvolle ziekenhuissituatie te confronteren met de vraag of ze de investering nog wel waard waren.
Juist omdat VVD-minister Bruno Bruins dat een prima idee vond, gingen bij mij alle alarmbellen af.
Maar misschien was ik wel te hardvochtig voor u.
Kijk, ú wilde die oudjes tenminste nog een kans geven.
Als ze mondig genoeg waren, konden ze er toch nog een nieuwe heup of een extra chemokuur uithalen tijdens zo’n gesprek met de geriater. Ú gunde ze nog een soort van een keuze. Als ze wilden vechten voor hun leven, wilde ú ze die gelegenheid nog wel bieden.
Die indruk heb ik op dit moment niet bij het corona-virus.
Mijn gevoel zegt dat de zwakkere broeders en zusters uit generatie die ons land na de Tweede Wereldoorlog weer heeft opgebouwd door kabinet en media stiekem de kist in worden gesust.
Niet planmatig natuurlijk.
Want dan zouden al die gekapte bomen niet in de biomassacentrales verdwijnen, maar naar timmerfabrieken gaan.
Nee gewoon, door gebrek aan daadkracht en de keuze voor economie boven volksgezondheid.
De Amerikaanse oudjes hebben Trump.
De onze hebben Bruno Bruins en Mark Rutte.
Wat je ook van Trump vindt, voor één keer zijn de bejaarden met hem beter af.
Groet,
JanD
Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en/of incidentele giften (Bunq me). Waarvoor dank!
