Zo. Dus. De mensheid zit in de penarie en thuis. Dan zou je denken dat mensen hun ‘andere kant’ zullen tonen, hun ‘betere kant’. En dat doen ze. Zij het onbewust. Als toeschouwer kan je dat allemaal aanschouwen. En dan zie je het volgende.
Twee categorieën van mensen flakkeren samen met Covid-19 op. Ten eerste zijn daar de middelmatigen, die altijd op zoek zijn naar een heldendom dat ze van nature nooit kunnen noch zullen bereiken. Ten tweede zijn daar de ‘conspirationisten’. Deze laatste omgeven zichzelf gaarne met een aura van ‘weten’ en ‘zien’. Hun complotfantasieën nemen ze voor waarheid en ze doen het goed bij types die willen pronken met een superieur verstand dat ze van nature niet bezitten.
Zowel de middelmatigen als de conspirationisten bezitten iets wat ze delen. Dat ‘iets’ is niet liefde, maar wel ijdelheid. Immers, niet liefde overwint alles, maar wel ijdelheid.
Sinds de wereld op slot zit, is het niet altijd zo evident meer om met nietszeggendheid in de kijker te lopen. De grote Jan of het hippe Mieke uithangen in de kroeg of in ‘da club’ zit er momenteel even niet in. Maar kijk, mits een beetje creativiteit kan je van de nood een deugd maken!
Om de haverklap zie je ze verschijnen: de hashtags, de flyers, de afbeeldingen. ‘Ik zorg’ is intussen een classic. Dan zie je iemand die van dicht of ver iets met de zorgsector van doen heeft, zijn of haar Facebookprofiel aanpassen. In grote letters komt daar dan onder zijn of haar selfie ‘IK ZORG’ te staan. Vervolgens zie je daar Cheyenne of Pieter of Hannah, die ‘#blijfinukot’ (sic) onder hun naam posten. Met de nadruk op “u” kot, zodat de lezer er zich van kan vergewissen met een half snuggere halve zool te maken te hebben die streeft naar eeuwig heldendom. Tom, Els en hun twee bakfietskinderen schrijven ‘leuke dingetjes in krijt’ op hun terras. Dan kunnen de overvliegende drones hun bemoedigende boodschappen filmen en fotograferen. Met wat geluk zien ze dan ’s avonds in het journaal zichzelf passeren, of staat er de dag nadien een foto van hun hartverwarmende actie in de krant. En dan heb je daar Jokke en Sofie, die witte lakens uit hun raam hangen. Dit om hun steun te betuigen aan het zorgpersoneel. Oké, stiekem hopen ze er allen misschien op dat hun actie voor altijd herinnerd zal worden en dat hun dorps- of stadsgenoten later, als het virus er tussenuit is, her en der kond zullen doen van hun nobele daden ten tijde van de Covid-19 storm.
Maar voorwaar, het leger goeddoeners groeit nog aan! Want kijk eens naar Yentl, Wannes, Emma en andere “zorgers”! Die staan niet meer of niet minder dan “in de frontlinie”! Jaahaaa: de frontlinie! Net zoals toen, in de Groote Oorlog, toen soldaten van her en der op elkaar geprakt in de loopgraven bij Ieper mosterdgas inademden om de geopolitieke belangen in ere te houden!
Ziedaar, vanop de frontlinie, de selfies verschijnen, badend in een mysterieuze mist van engelachtig licht. Het mondmasker, de plastieken handschoenen, op de achtergrond een bed met een patiënt die al dan niet door Covid-19 is aangetast, maar het kan evengoed zijn dat het een slachtoffer van een aanrijding betreft maar-dat-doet-er-niet-toe-als-de-mensen-maar-zien-hoezeer-ik-mezelf-opoffer et cetera. Op dag één al, toen het aantal patiënten dat met Coronaverschijnselen was opgenomen ongeveer 1 bedroeg, zag je overal dergelijke foto’s verschijnen. Veel inspiratie kon worden gehaald in Italië, waar toen effectief een precaire situatie was ontstaan in de ziekenhuizen. Het verplegend personeel zat daar op het tandvlees, wat breed uitgesmeerd werd in de media. “Nou, zo’n portie aandacht wil ik ook wel”, zal op datzelfde moment het bij ons half werkloos ‘zorgend’ personeel hebben gedacht. Emotionele ‘posts’ vol schrijffouten en zelfvoldaan gezwets, overgoten met een vettige saus van zelfmedelijden en aanstellerig gekwijl sieren sindsdien de sociale media, kranten en tijdschriften. Van ijdelheid overlopende emmers met ‘verhalen van het front’ worden uitgegoten over de minder extraverte thuisblijver. BV’s (het equivalent van de BN’er, maar dan bezuiden de Spaans-Staatse linies) die ‘acties’ de wereld insturen, gretig gekopieerd door op de loer liggende ‘spring in ’t velders’ die tijdelijk hun dagelijks shot ‘heb je mij gezien en gehoord’ moeten missen als gevolg van die hele lockdown.
Naast de middelmatigen zijn er de conspirationisten. (Hoewel er vriendschappelijke betrekkingen bestaan tussen beide.) Deze zeer bijzondere categorie van mensen beschikt over een soort zesde zintuig. Zij zien, zij zien wat wij niet zien… Zo bijvoorbeeld zien zij dat die hele Coronahetze ‘door de elite’ op het getouw is gezet ‘om de massa te controleren en de macht te grijpen’. Een definitie van die ‘elite’ vind je nergens terug. Je kan dus speculeren over wie ertoe behoren. Wellicht zijn dat dan alle wetenschapsmensen, alle mensen die in de media werken, alle politici, alle directeurs van grote bedrijven en Bill Gates. Met elkaar communiceren doet deze elite middels chemtrails, dat spreekt. Nu en dan blazen ze verzamelen in de grotten van Lascaux, waar aan het eind van hun snode samenkomst niemand minder dan Bill Gates (Gates leest omgekeerd als Setag… Als dat geen pseudoniem is voor… SatAN!! We hebben je door Bill!!) op bokkenpoten in een kring van vuur lachend naar zijn helleput terugkeert.
Hun controle over de bevolking wereldwijd wil deze elite (waarvan zonet onmiskenbaar werd aangetoond dat ze écht bestaat) niet enkel bestendigen middels een goed gecoördineerde verspreiding van het Covid-19 virus. Neen, niet voor niets hebben ze een tijd terug 5G ingevoerd! Ha, of dacht je dat onze ‘zieners’ en ‘weters’ dat niet doorhadden misschien?!
En kijk, daar zie je de vriendschappelijke betrekkingen die de conspirationisten onderhouden met de middelmatigen. Op sociale media zie je totaalanalfabeten zich laven aan ‘mama complot’. Haar simpele en logische verklaring voor alles wat ingewikkeld is, zorgt voor evenveel houvast als een dictator in onzekere tijden. Veel verder dan ‘een middel van de elite om de macht te grijpen’ en iets met ‘schapen’ komen de middelmatige aanhangers van het conspirationisme niet. Maar dat is ook niet nodig. Door de ‘ziener’ uit te hangen op sociale media kan je ook een vorm van heldendom ervaren. Zo betekent je leven ook iets.
Er zijn constanten, zekerheden, dingen die zodanig verweven zijn met de condition humaine dat ze wat er ook gebeurt, steeds komen bovendrijven. De niet te vermijden drang om je deugdzaamheid te etaleren is daar een van. Niet langer gaat het om het bidden van de meeste rozenkransjes, of zo vaak als mogelijk vooraan in de kerk gezien worden door je medeparochianen, of pronken met zoon- of dochterlief die een studie geneeskunde volgt. Neen, je gaat mee met je tijd. Ook in tijden van crisis, zoals nu, moet je bij de pinken blijven. “Zorgen” doet het momenteel erg goed. Of dat nu voor een ander is of voor jezelf doet er geeneens zoveel toe. Dat mensen goed kunnen zíén dat je “zorgt”, dáár gaat het om.
Daarnaast zien we de doorheen de geschiedenis telkens opnieuw terugkerende drang tot het zoeken en vinden van een bovennatuurlijke verklaring voor ongein. Van de Joden die in de Middeleeuwen de pest veroorzaakten, over heksen die verantwoordelijk waren voor misoogsten, tot Bill Gates die met een satanische grijns op zijn gezicht in zijn privélabo Covid-19 ontwikkelde.
Of ga je beweren dat meteorietinslagen, vulkaanuitbarstingen, overstromingen en ziekte-uitbraken natuurlijke fenomenen zijn misschien?
