Reken je even mee?
Stel, een kapsalon heeft een maandomzet van 20.000 euro. Wanneer je de kengetallen bij deze omzet in de branche gebruikt voor een gezonde onderneming kom ik tot de volgende berekening:
– Personeel: 6.000 euro.
– Inkoop verbruiksproducten: 3.000 euro.
– Overige kosten: 5.000 euro.
Er blijft dan een brutowinst over van 6.000 euro
Nu vanwege de coronacrisis de kapsalon gesloten is vervalt de gehele omzet. De kosten per maand blijven wel doorgaan, alleen is er geen inkoop verbruiksproducten, dus blijft er totaal 11.000 euro aan kosten over.
De tegemoetkoming van de overheid bestaat uit een bedrag van 4.000 euro, uitgaande van de drie maanden die door de overheid genoemd wordt is dit 1.330 euro per maand. De NOW-tegemoetkoming van de loonkosten is 90%, dus 5.400 euro.
Per saldo ontvangt een gesloten salon dus 6.730 euro van de overheid per maand. 11.000 euro kosten minus compensatie 6.730 euro = 4.270 euro, die de ondernemer in dit voorbeeld per maand tekort gaat komen. Daar bovenop lopen alle privékosten van de ondernemer gewoon door zoals hypotheek, auto, verzekeringen, GWL, belastingen en leefgeld. Afhankelijk van de persoonlijke situatie kan het totale tekort dus zo maar oplopen tot 7.000 euro of meer.
Even voor de duidelijkheid: we hebben het over dit bedrag in verlies! Een ondernemer met een goed inkomen en een volle agenda komt van de ene op de andere dag terecht in dit horrorscenario zonder hier ook maar een fractie aan te hebben kunnen doen. Het bovenstaande voorbeeld geldt overigens alleen als hij of zij de gunstige kengetallen haalt. In de praktijk haalt nog geen 20% van de ondernemers dit dus kunnen we gerust stellen dat de schade in de branche feitelijk substantieel hoger ligt.
We hebben allemaal begrip voor de sluiting van kapsalons. Ondanks dat veel salons vóór de verplichte sluiting een week langer open bleven voelde geen ondernemer zich daar prettig bij. Min of meer gelukkig werden zij van dit ethische dilemma verplicht verlost. Dat we als samenleving een offer moeten brengen in deze crisis en af moeten zien van vrijheden die wij als vanzelfsprekend ervaren kan enorm lastig zijn, maar dit treft ons allemaal.
In het financiële gedeelte van deze crisis zien we echter wel een enorme ongelijkheid. Vrijwel iedereen behoudt het salaris, maar van de ondernemer wordt verwacht dat deze niets meer mag verdienen en zélfs zijn of haar spaargeld moet aanspreken of een lening aan moet gaan om door de crisis heen te komen. Dit geldt uiteraard ook voor veel andere bedrijven in het MKB en de horeca en als we de experts naroepen is dit nu juist de groep die de economie altijd heeft laten draaien waardoor we het allemaal zo goed hebben. Wat maakt het verschil in afweging bij de bedenkers van de compensatieregel om de ene groep van de bevolking exact hetzelfde als anders te laten verdienen en bij een andere groep in de samenleving de inkomensknop naar nul te draaien plus een extra lading kosten van duizenden euro’s per maand op te laten hoesten?
4.000 euro voor elke onderneming is dus schromelijk te weinig, zeker voor de grotere bedrijven die dit bedrag soms al aan huur in een maand kwijt zijn. En waarom wordt slechts 90% van de loonkosten vergoed en niet het volledige bedrag? Op de website van Missethoreca.nl stellen bekende ondernemers Won Yip en Laurens Meijer dat de NOW-regeling misleidend is en dat je hierbij de vakantiedagen en vakantietoeslagen op moet tellen met daarbij op de sociale lasten en een bedrag voor pensioen en scholing. Volgens hun berekening missen we naast de 10% alsnog 24% loonkosten en omdat iedere horeca / kapsalon twee weken in maart gewoon omzet maakte zal niemand aan de 90% komen in de 13 weken die hiervoor gelden. In het genoemde voorbeeld voor deze kapper/ondernemer komt er volgens hen dus ruim 1.000 euro aan kosten per maand bij.
Zoals de berekening laat zien is deze compensatie nog niet de helft van de kosten van een gezonde kappersonderneming. Het woord ‘ondernemersrisico’ wordt door de regering gelukkig al tenietgedaan. Ook zij zien dat deze aanval van virussen er meer één is uit de categorie natuurrampen. Mooi dat ze er zo tegenaan kijken zul je zeggen, maar helaas blijft het daar dan ook bij, want zij handelen er niet naar in hun compensatie. Hoe zou je anders kunnen verklaren dat de pijn toch gewoon bij de ondernemer blijft?
Sluiting van de salon tijdens de coronacrisis was geen eigen keuze, maar een verplicht opgelegde regel door de overheid terwijl die wel roept dat we het ‘samen’ gaan oplossen. Met name de ondernemers die anders altijd een grote bijdrage leveren aan de staatskas worden in deze tijd zwaar gedupeerd. Een verlenging van een maand extra verplichte sluiting na 28 april zal veel kapsaloneigenaren in problemen brengen en twee maanden sluiting is desastreus!
Hoe het anders kan? Wat mij betreft veel eenvoudiger. Wanneer komende maanden de omzetten door de Nederlandse staat aangevuld gaan worden tot normale maandomzetten zal de ondernemer tevreden zijn, blijft het hele systeem intact en is er een evenredige verdeling tussen kleine en grote bedrijven. Gekeken kan worden naar dezelfde maanden van vorig jaar. Een kort en krachtige oplossing dus, waarbij voor iedereen hetzelfde inkomen als gebruikelijk blijft. Als we het dan toch samen moeten doen, lijkt mij dit veel eerlijker!
Lees ook: Werkgevers kunnen vanaf nu tegemoetkoming loonkosten werknemers (vast/flexibel) aanvragen
Lees ook: De NOW-loketten voor de vergoeding van salarissen zijn nu geopend
