Van Thijs Miedema hadden we nog nooit gehoord. Dat is terecht want volgens zijn eigen zeggen is hij ‘acteur’, ‘dichter’ (lol) en speelt hij in de musical Soldaat van Oranje en de kans dat wij zelfs als lijk ooit bij een Nederlandse musical in het publiek komen te zitten is nul komma nul, laat staan dat we ooit niet hard en gillend zullen weglopen voor mensen die zichzelf zonder ironie ‘dichter’ noemen.
Toch kwam deze Thijs ‘dichter en musicalacteur’ Miedema ongevraagd op onze radar omdat hij op zijn Instagram-verhaal het TPO-Instagram-account tagde in een verhaaltje waarin hij, net als zo veel andere nauwelijks getalenteerde sneu middelmatige Nederlandse artisten, woedend zijn vuistjes maait over ‘kloof in de maatschappij’ omdat iemand met een mening die hem niet aanstaat zomaar gebruik maakt van de vrije meningsuiting op een openbaar online platform dat ook zomaar gebruik maakt van de vrije meningsuiting.
Die vrije meningsuiting werkt vooral bij dit soort intens deugende medewerkers van de ‘culturele sector’ als een rode lap op een stier zo blijkt steeds vaker. Het lijkt haast wel alsof veel van dit soort ‘artisten’ (en wat voor artist: een Nederlandse liedjes zingende en dansende ”’man”’) hun stuitende gebrek aan vrijwel alles in het algemeen en gebrek aan talent in het bijzonder compenseren met obsessief moralisme en overdadige virtue signalling, vooral over het onderwerp ‘solidariteit’. (Oh. Wacht. Dat is natuurlijk ook zo. Een syndroom dat bekend staat als ‘BN’er’. DUH!)
Nu heeft iedereen in Nederland recht op een vrije mening dus ook ”’mannen”’ die van dansen en zingen houden en als artist werkzaam zijn voor de allerlaagste kitschregionen van wat je ‘kunst’ of ‘cultuur’ mag noemen (mind you: ‘de musical’ staat mijlenver onder ‘GTST’, ‘kleinkunst’ of zelfs ‘de klucht’). Alleen moeten dat soort mannen (die ongetwijfeld erg veel van groepsknuffels en ‘positief denken’ houden) het wel gewoon netjes bij de feiten houden. Anders is het laster en laster laten ze bij TPO zelden onbesproken. Je moet, ook als klein maar degelijk rechts-rancuneus online randdebielenplatform, toch ergens een grens trekken
Want van Jan Dijkgraaf mag je alles vinden. Dat vindt zelfs Jan Dijkgraaf. Maar Jan Dijkgraaf is niet iemand die vaak spelfouten maakt in zijn Briefjes van Jan Dijkgraaf. Beter gezegd: zelden tot nooit. Jan Dijkgraaf is namelijk zo’n typische gesjeesde oud-hoofdredacteur van journalistieke blaadjes: goed in management, goed in ideetjes bedenken en obsessief neurotisch bezig met spel-, tik-, stijl- en overige fouten. Jan Dijkgraaf is iemand aan wie je een dijk van een inhoudelijk journalistiek artikel van 127.000 woorden kunt sturen om vervolgens alleen de reactie ‘Leuk artikel maar in de achtste regel van de zesde alinea staat een D/T fout. Jammer.’ terug te krijgen.
Een journalistiek-hbo’er ten voeten uit.
Wij zeggen: wie aan Jan Dijkgraaf komt, komt niet aan ons want Jan Dijkgraaf kan zichzelf prima redden. Maar wie Jan Dijkgraaf beschuldigt van het maken van spelfouten komt aan ons.
Snap je dat, Thijs Miedema? Meesmuilende christelijke dweil dat je er bent? Met je danspasjes en je kitscherige liedjes. Blanke tapdanser. Podiumversie van Aaf Brandt Corstius. Zingende Arthur Japin-roman dat je er rondloopt. Disney-figuur. Nasrdin Dchar-wannabe. Albert Verlinde maar dan zonder zakelijk talent. Faalballerina. Deugende inclusiviteitsbermbom. Ieder1-fetisjist.
Wedden dat je alleen klaar durft te komen als er een handdoekje op je bed ligt omdat anders je beddengoed vies wordt? Wedden dat je vroeger heel goed was in gitaar spelen en suikerzoete liedjes zingen bij het kampvuur maar vooral meer een broer was voor alle lekkere wijven? Wedden dat je D66 stemt? Wedden dat je tegeltjes met inspirerende quotes in je woonkamer hebt hangen? En posters van Disney-films? Wedden dat je als kind al geïnspireerd was door BZN? Wedden?
Eigenlijk zouden we moeten hopen dat je snel failliet gaat, maar aangezien je in de ‘culturele sector’ werkzaam bent is hoop overal om ons heen aanwezig niet meer nodig. Wat dat betreft is corona een zegen: eindelijk krijgen die deugende BN’ers hun meer dan verdiende loon faillissement. Noem het maar karma. Crying all the way to the bank. Zoals gebruikelijk in artistenland kaas vertaald wordt de titel voor een Nederlandse musical: De hele weg naar de bank moeten huilen (als dat geen hoofdrol voor Victor Reinier wordt…).
En weet je wie niet de hele weg naar de bank huilt maar bulderlacht? Jan Dijkgraaf. Die Grote Spelfoutloze.
Neem nu een TPO+-abonnement en ontvang beslist helemaal nooit een kaartje voor Soldaat van Oranje de musical.
