Beste Gine Vredeveld,
Ton Broekhuisen hier!
Vanaf 19 maart dit jaar zit verpleeghuis Savelberg in Gouda net als andere zorgcentra in dit land hermetisch op slot voor bezoekers. Het contact met de broze bewoners beperkt zich al acht weken lang tot skypen, bellen of (mijn eigen variant) bellen in de tuin van Savelberg, zwaaiend naar mijn 94-jarige moeder achter haar raam op de vierde etage.
De bezorgde achterban is dus afhankelijk van de door Savelberg verstrekte informatie om in te kunnen schatten wat er achter de Savelberg-muren gebeurt. Ook al omdat Savelberg tot op heden heeft verzuimd om alternatieve vormen van contact aan te bieden. Contact in de tuin (met of zonder plexiglas) is laagdrempelig mogelijk. Maar er is – tot de dag van vandaag – nog steeds niets geregeld. Juist nu contact zo belangrijk is.
Vanaf 26 april heb ik u twee brieven gestuurd. De eerste werd ‘beantwoord’ met een lading dooddoeners door de afdeling Communicatie van Zorgpartners Midden-Holland, waaronder Savelberg ressorteert. In die brieven heb ik uw organisatie verweten nog een éxtra muur op te trekken door de selectieve, gekleurde berichtgeving.
Ik eiste transparantie.
Als we de site van Zorgpartners Midden-Holland moeten geloven, staat de teller op drie corona-besmettingsgevallen. Op de Facebookpagina van Savelberg wemelt het van de activiteiten waarop de bewoners worden getrakteerd: van muziekoptredens in de tuin tot aan allerlei activiteiten in de diverse huiskamers. Hulde daarvoor. Diepe buiging voor de inzet van de verzorg(st)ers.
Maar helaas geeft dit een vertekend beeld.
Uit betrouwbare bron weet ik dat er wel degelijk coronadoden te betreuren zijn in Savelberg én andere door Zorgpartners Midden-Holland beheerde zorgcentra vol kwetsbare bejaarden.
Het is een komen en gaan van lijkwagens, maar daar rept uw organisatie hier met geen woord over.
Uiterst kwalijk!
Zoals ik u liet weten in mijn brief werd ik getriggerd door een artikel in weekblad deGouda op 24 april, waarin over negen coronadoden in Savelberg werd gesproken. Na aandringen kwam Savelberg toen met een nietszeggende reactie uit de serie: “Vanwege privacy doen we alleen mededelingen aan eerste contactpersonen van bewoners”. En: “We volgen het protocol van het RIVM”.
Niet-transparant zijn, is een keuze.
Verschuilen achter privacy is een zwaktebod.
Natuurlijk gaat het de bezorgde familieleden niet om de namen, kamernummers of leeftijden van overledenen. Dat zou onkies zijn.
Het gaat om een realistische weergave. Aantallen.Volgens mijn bronnen gaat de teller inmiddels richting de dertig… Waarom informeert het Groene Hart Ziekenhuis in Gouda de buitenwereld wel eerlijk en u niet? Door te zwijgen, roept u slechts extra vragen op. Lees: wekt u argwaan.
Het kan natuurlijk nooit zo zijn dat u als interim-directeur van Spookslot Savelberg voor mij en de verontruste achterban van de overige bewoners gaat bepalen wat ik wel of niet te horen krijg. We leven hier tenslotte niet in voormalig Oost-Duitsland.
Ofwel: speel nu eindelijk eens open kaart. Houd niets meer onder de pet. Zodat de nu onwetend gehouden achterban goed kan inschatten in welke setting hun kwetsbare dierbaren momenteel worden verpleegd.
Vriendelijke groet,
Ton Broekhuisen
PS. Als u liever wilt bellen dan netjes terugschrijven: u heeft mijn nummer!
Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en/of incidentele giften (Bunq me). Waarvoor dank! (Kopen via mijn partnerlinks bij Bol.com en Amazon wordt ook gewaardeerd)
