Uit het juryrapport:
“Door de welbewuste en berekende volstrekt eenzijdige anti-objectieve keuze voor zeer voor de hand liggende ”’deskundigen”’ als Polak en Esajas, waarvan vooraf al duidelijk moet zijn geweest hoe ze het geconstrueerde frame zouden gaan bevestigen, hebben Robert Chesal en Paulus Houthhuijs flink hun nek uitgestoken.
Met de Grote Geenstijl Divibokaal Horrorstorm Des Doods nog vers in het geheugen wisten beide redacteuren natuurlijk wel hoe een ongebalanceerd uiterst links-activistisch, desinformerend en propagandistisch NOS-artikel, waarin werkelijk elke vorm van balans of zelfs maar poging tot nuance mijlenver is te zoeken, voor veel ophef zou gaan zorgen op social media (en dus dagen later ook nog eens in de overige main stream media voor de doelgroep 88+). Toch kozen ze er heel dapper voor álle journalistieke principes overboord te gooien en alleen dit nieuwsloze maar emotionele geweldsapologetische verhaal te vertellen waardoor plunderende, geweldplegende en brandstichtende
zwartegekleurde relschoppers worden voorgesteld als lieve, zielige slachtoffers die er zelf ook niets aan kunnen doen en tot hun misdaden zijn gedreven door gemeneblankewitte overheersers, en natuurlijk is dat de schuld van Trump.Het is dapper, krachtig én inclusief dit te doen in tijden waarin een staatsnieuwsorganisatie die normaal toch al zo onder een vergrootglas ligt nog veel meer onder een vergrootglas ligt waardoor zelfs de woning en de straat van Marcel Gelauff de cover van het journalistenvakblad Story haalt. Menig serieus journalistiek redacteur zou niet voor deze vorm van actiejournalistieke totaalpropaganda hebben gekozen, niet nu, niet bij de NOS, maar deze twee dappere strijders hebben gewoon schijt en duwen het laffe slachtoffergejammer inclusief het goedpraten van geweld onder de gemakzuchtige camouflage van ‘een interview met deskundigen’ dapper door de strot van onwetende burgers die tegelijk het salaris van de redacteuren in kwestie financieren.
Dan heb je lef. Dan sta je ook echt voor je wereldverbeterende, millenniale, Rutgerbregmaniaase, oh zo pathetische Nederlandse schuldcomplexje. Dan ben je een echte NPO’er. Een NOS’er in bloedend hart en donornieren. Dan ben je een Claudia de Breij tot in de diepste kern van je ziel.
Ja, ‘fuck journalistieke waarden en normen’, dat roept elke NOS’ers
wel eensdagelijksmeerdere malen per dag, maar dan ook echt die daad bij het woord kunnen voegen, zonder ironie of schaamte, is uiteindelijk maar weinigen gegeven.De NOS Divibokaal van de Eeuw kán daarom alleen maar gaan naar Robert Chesal en Paulus Houthuijs voor hun online artikel Protesten in VS zijn ‘natuurlijke reactie van mensen die geen uitweg zien’. Niemand binnen onze gesubsidieerde room- en room
blankewitte ‘nieuws’-organisatie weet dit treurige, sleetse betuttelracisme, waarvoor de Divibokaal immers ooit in het leven is geroepen, zo meesterlijk om te zetten in een..eh…’journalistieke’ online productie waar zelfs Hans Laroes (vzmh) en Lara Rensen hun naam nog niet aan zouden willen verbinden.Deze Divibokaal van de Eeuw is kortom welverdiend. Meer dan welverdiend. (Nu maar hopen dat de Story straks niet ook publiceert in welke rijke
blankewitte buitenwijk jullie eigenlijk wonen…)”