De laatste weken gaat het over niets anders: racisme. Wij hebben voor de zoveelste keer de problemen vanuit de Verenigde Staten naar Nederland geïmporteerd. Men zal zich wellicht niet meer herinneren, maar ongeveer 10 jaar geleden hadden we in Nederland Occupy Wallstreet protesten. Die gingen over economische en financiële ongelijkheid. Maar net zoals met racisme en economische en financiële ongelijkheid, zijn de problemen in de Verenigde Staten totaal anders en volstrekt onvergelijkbaar met de situatie in Nederland. Nederland is een van de meest egalitaire landen in de wereld wat betreft inkomen en vermogen. En hetzelfde is waar wat betreft racisme en discriminatie, wat niet wil zeggen dat racisme en discriminatie niet bestaan. Dat komt overal in de wereld voor en is geenszins een uitvinding van de ‘blanke man’.
Het huidig debat omtrent racisme en discriminatie maakt mij ontzettend boos. Het maakt mij boos, omdat ik gedwongen word om mijn denken en handelen te conformeren aan mijn huidskleur. Het maakt mij boos, omdat ik zie dat veel jongeren binnen een etnische minderheidsgroep slachtofferschap worden aangepraat. Het maakt mij boos, omdat mijn landgenoten voor racist worden uitgemaakt omdat hij/zij een grap maakt over iemand met een zwarte of bruine huidskleur. En het maakt mij boos, omdat ik zie dat Nederland zijn onschuld aan het verliezen is en steeds bewuster wordt van de aanwezigheid van een minderheidsgroep die geen kans onbenut laat om zijn/haar eigen falen op de Nederlandse samenleving te projecteren.
Met de beste wil van de wereld, ik begrijp het niet. Ik begrijp niet dat een etnische minderheid, die nog geen 10 procent van de totale Nederlandse bevolking uitmaakt, een volksfeest van een land kan ontmantelen, met de instemming van de elite en de media. Kan iemand zich voorstellen dat een groep etnische Nederlanders, al dan niet geboren en getogen, in China gaat eisen dat de verjaardag van de Jade Keizer afgeschaft moet worden omdat het kwetsend zou zijn voor het Christendom? Of een groep etnische Nederlanders die in Marokko gaan protesteren tegen de jaarlijkse officiële feestdag op 14 augustus ter herdenking van de annexatie van de Westelijke Sahara? Ik begrijp niet hoe een etnische minderheid allerlei privileges kan opeisen, zoals diversiteits- en inclusiviteitsgedram bij alle private en publieke organisaties, en dan nog kan spreken van institutioneel racisme.
En ik begrijp niet hoe wij het zover hebben laten komen dat zelfs een vluchteling als ondergetekende zich hierdoor steeds minder thuis voelt in dit land.
