Lieve Fidan,
Ik schrok gisteravond even.
Terwijl mevrouw Dijkgraaf oude jeugdfoto’s aan het bekijken was en met een half oor naar Op1 luisterde, zei ze opeens: “Die Fidan is echt mijn zus.”
Nou weet ik dat jullie allebei je jeugd doorbrachten ‘op’ Rozenburg.
En mevrouw Dijkgraaf ontdekte eind vorig jaar na een soort ‘DNA Onbekend’ dat ze naast de haar bekende zus nóg een zus en drie broers heeft – en dat zijn heel leuke mensen.
Dus ik dacht al snel: waarom ook niet?
Gezellig!
Ik meteen je adres aan Wierd vragen om je uit te nodigen voor haar zestigste verjaardag, maar toen hoorde ik haar zeggen: “Fidan zegt precies wat ik denk!”
Ooooooooowww.
Ze bedoelde het ‘bij wijze van spreken’.
Ze bedoelde dat jij net als zij, en net als ik trouwens, gewoon de Rotterdamse mentaliteit hebt.
Die kort gezegd inhoudt dat je normaal moet doen, dat je niet moet buigen voor terreur of groepsdruk en dat je vooral moet zeggen wat je echt vindt
Dat leidde er in jouw geval toe dat je Wilfred Genee en de Arie Boomsma’s van deze wereld ongenadig op het rooster legde.
Ik citeer: “Weet je wat zo bizar is? Wat je ziet is hoe makkelijk wij meegaan in een verandering. En die verandering is toch een vorm van opgelegde onvrijheid door het moreel geweten van Nederland. Door fitnessgoeroes die opzetten tot een boycot van het programma. Arie Boomsma. Dát is pas, ik ga het toch zeggen, NSB-gedrag. Waarom ga je daarin mee? Dáár zou het debat eigenlijk over moeten gaan! Hoe zijn we zover gekomen? Waarom heb jij niet gezegd: dit gaat te ver? Wij voelen nooit de noodzaak om ons te verantwoorden.”
Bám!
En: “Johan Derksen maakt een grap, die ik eerlijk gezegd ook wel grappig vond en waarmee hij volgens mij geen enkele racistische intentie had. Waarom is er dan niemand die durft te zeggen: ‘Wij gaan ons niet verantwoorden. Dat hebben we nooit gedaan. Waarom zouden we meegaan in die bangmakerij?’ (…) Waarom mogen we niet zeggen wat we willen?”
Bám!
En: “Moet je meegaan in het sentiment wanneer het gaat om het vinden van een zondebok? Johan Derksen spreekt zich ook heel vaak uit tégen racisme. Uiteindelijk gaat het om zijn inténtie. Ik vind dat een programma ook wel achter zijn gastheren mag staan. (…) Het was geen gesprek over racisme, maar een soort tribunaal, gericht op Johan Derksen.”
Bám!
“Speelt ook mee dat je denkt: wanneer ik dit soort opmerkingen maak, kom ik dan misschien nergens meer aan de bak? Heeft het ook iets te maken met status en reputatie?”
Bám!
Zei ik dat je Wilfred Genee en de Arie Boomsma-achtigen op het rooster legde?
Dat was helemaal niet zo.
Dat léék alleen maar zo.
Omdat we het niet gewend zijn van presentatoren op de Publieke Omroep.
Die doen namelijk niet normaal, die buigen maar al te graag juist wél voor terreur en groepsdruk en die zeggen vooral wat hen carrière- en bubbeltechnisch het beste uitkomt.
Want dat is natuurlijk de keerzijde van wat jij gisteren met Genee deed.
Publieke Omroep-baas Shula Rijxman zal niet blij met je zijn – en dat heeft daar áltijd consequenties.
Gelukkig hebben we John de Mol nog.
Ik wed dat die zich gisteravond meteen afvroeg: zou die meid ook een beetje over voetbal kunnen lullen?
En anders krijgt-ie wel een belletje van Gijp of Derksen.
Dikke kus eh… schoonzus!
JanD
PS. Ik ben blij dat je het cadeautje dat ik je onlangs stuurde hebt uitgepakt vóór Jeroen Pauw en jij jullie laatste Op1 presenteerden. Net op tijd!
Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en/of incidentele giften (Bunq me). Waarvoor dank! (Kopen via mijn partnerlinks bij Bol.com en Amazon wordt ook gewaardeerd)
