Dus je woont in het godsvruchtige, met kranten totaal dichtgetikte maar uiterst pittoreske Kampen. En dan wordt je fijne buurtje dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit, jaar in jaar uit (al 14 jaar lang!), geterroriseerd door ‘tieners/jongeren/raddraaiers’. En als je dan ‘op rustige toon, voorzichtig’ aan deze ‘jongeren/tieners/raddraaiers’ vraagt of het misschien ietsjes zachter kan word je uitgescholden en bedreigd. Zo erg bedreigd dat zelfs de politie adviseert niet meer in gesprek te gaan maar meteen 112 te bellen. En de gemeente doet steeds maar weer helemaal niks, behalve een ‘spelregelbord’ ophangen voor de jeugd (PAK AAN JEUGD!).
En dan gaat de lokale courant ook eindelijk maar eens verhaal halen bij de burgemeester (iemand van de ChristenUnie, duh, want Bible belt). En dan zegt die ChristenUnie-burgemeester Bort Koelewijn doodleuk dit:
“Koelewijn wil graag met hen in contact komen, zegt hij. Mensen aanspreken op bedreigingen en scheldpartijen is nu lastig omdat namen en adressen niet bekend zijn. ,,Ik hoor graag beide kanten van een verhaal, ga het gesprek graag aan. Waarom reageren ze zoals ze reageren? Misschien zijn daar wel legitieme redenen voor. Hebben we wel een opvangplekken, is er genoeg te doen voor de jeugd? In het negatieve een boodschap formuleren wil ik niet. Ik wil redelijk blijven. Respectloos gedrag? Nee, daar houden we niet van.”
Ja. Dan ga je als keurige Kampense christen toch echt vanzelf een keer denken aan wat Jezus zei (staat in de Bijbel, Matteüs 10:34, dus waar):
“Denk niet dat ik gekomen ben om op aarde vrede te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard.”
En vervolgens hevig verlangen naar de wederkomst van deze anti-vredes-Messias met zijn zwaard. Heel erg hevig verlangen. En dan maar hopen dat Jezus ook met zijn tijd is meegegaan en dat zwaard inmiddels heeft ingeruild voor een M60 met Apache luchtsteun.
Nu maar bidden of Hij snel terug kan komen en als eerste in Kampen kan landen. Hup Jezus, hup!
Amen.
