Als iemand verstand heeft van het huidige racismedebat is het Volkskrant-columniste Elma Drayer. Vorig jaar nog leverde zij het boek Witte Schuld af, een messcherpe analyse over hoe het racismedebat ter linkerzijde wordt gevoerd en de identiteitspolitiek bedreven door onder meer Gloria Wekker, Sunny Bergman, DENK, Sylvana Simons en consorten de politiek, media, literatuur en kunst beïnvloedt. Deze vrijdag boog ze zich in haar column over het ‘Stop racisme in de media’-manifest. La Drayer: “Als je diversiteit zo veel gewicht toekent, gebruik dan een argument dat wél hout snijdt.”
“Nogal hilarisch is bovendien dat de afspiegelingseis uitsluitend geldt voor bevolkingsgroepen die op dit moment in de identiteitspolitieke mode zijn. Geen manifest zal kranten manen haast te maken met het inhuren van rechts georiënteerde redacteuren, nu de VVD, Forum en PVV torenhoog in de peilingen staan. Of redacties aansporen een representatief percentage mannenbroeders uit de biblebelt in dienst te nemen. Laat staan dat, ik noem maar wat, OneWorld een tik op de vingers krijgt omdat het de 75,7 procent Nederlanders zonder migratieachtergrond allerbelabberdst representeert.
Als je diversiteit zo veel gewicht toekent, gebruik dan een argument dat wél hout snijdt. Dat een goeie journalist een goeie journalist is, bijvoorbeeld – ongeacht geslacht, afkomst, seksuele voorkeur en huidskleur. Dat je betreurt dat zulks nog lang niet overal vanzelf spreekt. Dat je dat onbeschaafd en achterlijk vindt.”
Meer Drayer over identiteitspolitiek hieronder.
