In 2013 werd een 52-jarige Nijmegenaar op een haartje na doodgetrapt op een kermis in Groesbeek. Zoals je verwacht binnen een rechtstaat werden de vier daders, waaronder een bekende lokale aannemer en zijn broer, al snel gearresteerd om verantwoording af te leggen bij de rechtbank. Deze achtte het kwartet vier jaar later schuldig en legde een gevangenisstraf op van 10 maanden. Eind goed al goed zou je denken. Tijdens het hoger beroep krijgt de zaak echter al snel een kafkaësk karakter.
Op 22 mei verzoekt het OM de 52-jarige man namelijk om te komen praten op kantoor. Hier vertellen waarnemend hoofdofficier van justitie Marthyne Kunst, recherche-officier Diewerke Stikkelbroeck en hoofd van het slachtofferparket Liesbeth Joosten dat het OM zich terugtrekt uit de strafzaak. Waarom? Dat willen de drie vrouwen niet zeggen, anders dan dat er iets mis zou zijn met ‘de integriteit van het bewijs.’ Het slachtoffer, dat nog steeds medische klachten heeft vanwege de mishandeling, kon kort gezegd barsten.
Op 31 maart 2019 deelt het OM aan het begin van het hoger beroep inderdaad mee dat zij ‘de niet-ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie vordert.’ Abstracte woorden die vrij vertaald betekenen dat de 52-jarige man kon barsten met zijn behoefte aan gerechtigheid. Meer uitleg krijgt het slachtoffer ook deze keer niet. De rechters schorsen de zitting, maar gaan tien minuten later toch mee in de beredenering van het openbaar ministerie. De man krijgt van de rechtbank wederom een handvol nietszeggende woorden mee: “In deze zaken schort het aan een onpartijdige waarheidsvinding en een integere bewijsvoering.” Wel mag het slachtoffer horen hoe de familie van de daders op de tribune de beslissing met gejuich ontvangt.
De advocaat van de 52-jarige man, Steven Oosterhof, laat het er niet bij zitten en eist helderheid. Ook ditmaal weet het OM niks beters te bedenken dan een antwoord dat haast niet anders geïnterpreteerd kan worden dan treiterig:
“De strafzaak is voor u bijzonder teleurstellend geweest. Het moet frustrerend voor u zijn dat u niet weet wat er is gebeurd in uw zaak dat ertoe heeft geleid dat de zaak is geëindigd zonder dat het Gerechtshof een oordeel over de zaak heeft kunnen geven.”
Alsof ze hier zelf niet hoofdverantwoordelijk voor zijn. Ook voegen de crimefighters er fijntjes aan toe dat ze absoluut niet onzorgvuldig hebben gehandeld.
De zaak maakt gek genoeg een hoop los binnen de juridische wereld en daarbuiten. Het WOB-verzoek van de Gelderlander over de zaak wordt vrijwel geheel zwartgelakt afgeleverd, maar levert toch wat informatie op. Zo blijkt de Centrale Toetsingscommissie in april 2019 de zaak uitvoerig te hebben besproken. Deze commissie adviseert over bijzondere opsporingsbevoegdheden zoals infiltratie, afluisterpraktijken en deals met getuigen in strafzaken. Volgens rechtspsycholoog Peter van Koppen een opmerkelijke gang van zaken, aangezien de stafzaak al in het stadium van een hoger beroep zat.
Ferd Grapperhaus laat zich op 20 september uit over de casus. Net als het OM spreekt hij over een ‘unieke zaak’, ‘bijzondere omstandigheden’ en ‘bescherming van belangen’. Wel steekt de bewindsvoerder het slachtoffer 7 jaar na dato nog een extra hart onder de riem. Zo krijg de 52-jarige man te horen dat hij moet leven “[…]met de wetenschap dat er voor het misdrijf waar hij slachtoffer van is geworden, geen daders zullen worden veroordeeld.” De minister wijst er verder op dat de man maar wel mooi 25.000 euro heeft ontvangen van de overheid. Gek genoeg weigert de man zich bij deze ietwat asociale gang van zaken neer te leggen. (btw OM, slechts een magere 25.000 euro voor deze persoon? Zelfs bij het uitbetalen van bloedgeld falen jullie. Schaamt u!)
Een dag later weet strafrechtadvocaat Thomas Felix te melden dat minister Grapperhaus waarschijnlijk niet weet waarover hij praat. Felix baseert dit op een WOB-verzoek over de zaak van zijn hand. Zo klopt het volgens hem niet dat het OM geen andere keuze had dan de rechtsvervolging te stoppen. De eerder genoemde Centrale Toetsingscommissie zou juist hebben geadviseerd om de zaak niet af te blazen. Uit interne mails blijkt verder dat het OM vindt dat ze gestalkt wordt over de zaak. Een stalkingsactie die overigens nog wel een tijdje zal aanhouden. SP-Kamerlid Michiel van Nispen heeft al aangegeven minister Grapperhaus voor een derde keer te willen ondervragen over de zaak. Wordt vervolgd.
Lees ook: Immer falend OM verspreidt gewoon wéér ”’per ongeluk”’ foto van kroongetuige Nabil B.
Lees ook: Immer betrouwbaar OM blijft er bij: écht geen politieke beïnvloeding Wilders-proces
