Lieve Eva,
Dát is snel!
Zondag schreef ik je dat je op het kruispunt stond. Dat je moest kiezen.
‘Inhoud’, dus langzaam je kijkcijfers down the drain, of ‘entertainment’, en scoren, scoren, scoren.
Gisteravond liet je zien wat het werd: de poen.
Het was de avond van het eerste coronadebat waarin premier Mark Rutte zijn einde voelde naderen. De bizarre leugen over de reden waarom medewerkers in de verpleeghuizen eerst geen mondkapjes móchten dragen en vanaf 17 augustus opeens móesten dragen, ging er (zogenaamd) echt alleen nog in bij de vier knipmespartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie. Voor alle andere partijen was het als prijsschieten op de kermis. Die hoeven alleen de volledige tweede golf maar over het land te laten razen en dan kunnen ze definitief afrekenen met de puinhopen van elf jaar Pinokkio.
Het was zo’n avond waarin een goede talkshow gezichtsbepalende personen als intensivist Diederik Gommers en de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb aan tafel zou willen.
Gommers omdat hij na zijn onthulling over de manier waarop Hugo ‘dood door schuld’ de Jonge hem liet liegen over het aantal bedden op de Intensive Care-afdelingen heeft bewezen zich niet langer voor het karretje van de politiek te laten spannen.
Aboutaleb omdat hij van alle burgemeesters het meest consequent in woorden en daden is. Hem zie je niet met een demonstratief speldje op zijn borst meegenieten op een demonstratie waar de anderhalve meter-regel niet in acht wordt genomen, zoals Femke Halsema van Amsterdam. Hem zie je er niet stiekem een persoonlijk hobbyprojectje doorheen drukken in vakantietijd om deugpunten te scoren bij BLM-terroristen, zoals Johan Jorritsma van Eindhoven. Hem zie je niet genieten van de macht die hem plotseling in de schoot geworpen is, zoals die morbide obees van Nijmegen. (Ik denk weleens, maar dan moet ik zijn geschiedenis met Pim Fortuyn even parkeren: áls we nou aan één man behoefte hebben om Rutte op te volgen als premier, dan…)
Jij had die twee aan tafel.
Prima.
Maar je vond het niet genoeg.
Het was heel veel en prima ‘inhoud’, maar het was te weinig ‘entertainment’ om met je kijkcijfers richting de miljoen te gaan.
En toen trapte je in de val.
Een klassieke val.
Je zette een geestelijk gehandicapt meisje tegenover ze als ‘opponent’.
Een meisje met een door de goeroe aller coronakoekwausen en de fulltime opruier Willem Engel opgesteld spiekbriefje.
Een meisje dat haar verhaal begon met: “Ik heb heel veel respect voor corona”.
En dat jij daarna begon aan te pakken alsof ze bij het meten van haar IQ wél de 80 zou aantikken.
Het was aan het grote hart van Diederik Gommers en Ahmed Aboutaleb te danken dat het kind vandaag nog over straat durft en niet voor een trein stapt Nu stond ze alleen maar heel erg voor joker, als die twee jou je gang hadden laten gaan of zelfs mee waren gaan doen, dan was ze vol-le-dig gesloopt.
Je zult vast goede kijkcijfers hebben gescoord gisteren, maar dit was dus precies níet wat ik zondag bedoelde met de stelling dat je moest kiezen voor entertainment als publiekstrekker.
Dit was gewoon zwakzinnigenmisbruik.
En wat wordt straks je volgende stunt?
Rolstoelers van een zeephelling afduwen?
De vrouw met de drie borsten met z’n allen uitlachen?
Je bent toch verdorie Gordon niet!
Dikke kus,
JanD
PS. Hoppa! Wéér een cadeautje voor juffrouw Jinek. om te voorkomen dat je vriend er iets van gaat denken: een doorgeefcadeautje!
UPDATE En het werkt. Lekker ploppen met Ewart!
Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en/of incidentele giften (voor mevrouw Dijkgraaf). Waarvoor dank! (Kopen via mijn partnerlink bij Bol.com wordt ook gewaardeerd)
