Beste Willem,
Ik had gisteren in Huis ter Duin in Noordwijk de presentatie van de biografie van Martien Meiland.
In twee gigantische zalen zaten minder dan dertig personen zover van elkaar verwijderd dat je bij wijze van spreken moest gillen om elkaar te kunnen verstaan. De aanwezige pers werd aan de rode loper door spatschermen van elkaar gescheiden. De medewerkers van Huis ter Duin kwamen tot vlak voor de start met nieuwe regels vanwege de aangepaste noodverordening en fungeerden waar dat nodig was als onbezoldigd buitengewoon opsporingsambtenaar.
De spontaniteit gaat er dan wel vanaf natuurlijk.
Maar je kunt het aan de Meilandjes wel overlaten om een zaal van Oost-Europese afmetingen met zo weinig mensen tóch een feestelijke uitstraling te geven en bij de overhandiging(en) van het officiële eerste boek aan broer Jaap Meiland pinkte menigeen een traantje weg.
Niet alleen omdat Martien vertelde dat Jaaps vrouw Evelien wegens een hartinfarct in het ziekenhuis lag, maar ook omdat de liefde tussen twee zó verschillende broers van het podium afspatte.
Ik wist als schrijver van die biografie natuurlijk allang dat de tranen en de brok in de keel bij alle Meilandjes snel zicht- en hoorbaar zijn. Maar als mede-eigenaar van de uitgeverij die de biografie uitgeeft, had ik er dolgraag de televisiecamera’s op zien staan – want het was weer zo’n voorbeeld van de heel andere kant van de Meilandjes.
Maar ja, corona hè.
Dus nu moeten de mensen het maar allemaal gaan lezen in het boek.
Bij jou nog iets gebeurd gisteren?
Groet,
JanD
PS. Ik wil je graag een persoonlijk cadeau sturen. Moet het naar je paleis in Den Haag, je Griekse woning of het vakantiehuis van de familie in Italië?
Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en/of incidentele giften (voor mevrouw Dijkgraaf). Waarvoor dank! (Kopen via mijn partnerlink bij Bol.com wordt ook gewaardeerd)
