Heeft u de laatste tijd ook zo’n last van een overdreven hoeveelheid aan berichten op social media over West-Papoea? Volgens Nieuwsuur kan dat goed kloppen, want die hebben een heus botleger ontdekt. Deze digitale rebellengroep zou de afgelopen maanden flink wat propaganda hebben verspreid op Twitter, Facebook, YouTube en Instagram over de Indonesische provincie.
“In bijna elk bericht hameren ze erop dat West-Papoea niet onafhankelijk mag worden. In plaats daarvan wijzen ze op speciale autonomie voor de provincie”,
aldus docent brongebruik (lolwut) Peter Burger van de Universiteit van Leiden, die de nepaccounts ontdekte. De berichten worden verspreid in het Nederlands, Duits, Engels en Indonesisch. Van de 400 ontdekte accounts (hallo!) is ongeveer de helft actief op Twitter. In totaal verstuurden de gebruikersprofielen gezamenlijk zo’n 45.000 tweets de wereld in, waarvan 12.000 in onze taal.
Hiermee is de impact op de Nederlandse opinie nihil te noemen. Minder nihil is het Streisand effect die de actie nu teweeg brengt. De waarheid is namelijk dat Indonesië de mensen op zowel Papoea als West-Papoea niet zo goed behandelt. De waarheid is ook dat de Papoea’s daar steeds vaker in opstand tegen komen. Ze zijn het simpelweg zat om voor een stelletje inboorlingen aangezien te worden, die je met een paar kraaltjes en spiegeltjes wel tevreden kunt houden. Zo blijkt ook uit deze alinea opgetikt door Trouw ergens vorig jaar september:
De politie van Bandung besloot het over een andere boeg te gooien dan de collega’s in Surabaya. “Hier, dit is voor als jullie vrienden straks moe thuis komen van het demonstreren”, zou de agente hebben gezegd tegen de student die open deed. “Maar tegen niemand zeggen dat je het van mij hebt.”
De doos die ze overhandigde, bleek sterke drank te bevatten. Menig student waar ook ter wereld zou dan een gat in de lucht springen, maar de studenten uit West-Papua reageerden furieus. Want als er één manier is om al het onbegrip en de onvrede tussen West-Papua en de rest van Indonesië samen te vatten, dan was het wel dit geschenk. Immers, zo gewend als veel Papoea’s zijn om voor apen te worden uitgemaakt, net zo gewend zijn ze aan het stigma van onmatige dronkelappen, waar ze in Indonesië keer op keer tegen moeten vechten. Kennelijk dacht de politie in Bandung in alle ernst dat het wel snel afgelopen zou zijn met dat gedemonstreer, als je een Papoea een fles drank voorzet.
Ernstiger zijn de berichten over Indonesische agenten en soldaten die met live munitie schieten op vreedzame demonstranten. De afgelopen twee jaar zijn er al zo’n 250 Papoea’s op die manier aan hun einde gekomen. Het Indonesische leger ontkent ondertussen ook maar iets te maken te hebben met moorden op meisjes van 18 jaar die Dimisien Kobak heten. De Britten zijn er tegelijkertijd niet gerust op en ook veel Papoea’s vinden het wel mooi geweest. Zij willen dan ook onafhankelijkheid afdwingen middels een referendum.
De oorlog die Indonesië hoopt te verbergen voor de buitenwereld:
