De Nederlandse Omroep Stichting (NOS), bekend van het verzorgen van het 100% objectieve achtuurjournaal, maakt zich grote zorgen over de wildgroei aan journaals die momenteel plaatsvindt. Met lede ogen ziet de in de Mediawet vastgelegde publieke omroep aan hoe een tsunami van alternatieve nieuwsbronnen het medialandschap overspoelt.
In een woedende longread getiteld ‘Allemaal een eigen journaal‘, laat de omroep haar ergernis blijken over wat mediahistoricus Huub Wijfjes ‘roeptoeterjournalistiek’ noemt:
Zo startte lijsttrekker Thierry Baudet eind januari een eigen journaal op YouTube. SP, SGP, opiniepeiler Maurice de Hond, en online-omroep Ongehoord Nederland (ON) volgden zijn voorbeeld.
Vrijdagavond was de première van Studio SGP live op YouTube te zien. Te gast waren onder andere fractieleider Kees van der Staaij en Deborah, een vrouw die ongewenst zwanger was, maar uiteindelijk besloot geen abortus te plegen.
Vanaf vanochtend is de eerste aflevering van Het Zwarte Pietenjournaal te zien op hetzelfde socialemediaplatform. In die uitzending is er een gastrol voor PVV-leider Geert Wilders, die aan een Zwarte Piet vertelt welke cadeaus hij graag wil hebben.
Zelfs “nieuwkomer Omroep Zwart, met boegbeeld rapper Akwasi” moet het ontgelden in het NOS-artikel. Ondanks zijn morele superioriteit, een sterk raakvlak met de NOS, wordt hij nu toch op één hoop gegooid met o.a. Forum voor Democratie en Ongehoord Nederland.
Volgens Wijfjes, werkzaam aan de Rijksuniversiteit Groningen, is het allemaal gemakzucht:
“Dit is ‘Zendtijd voor Politieke Partijen’, maar dan op YouTube […] Politieke partijen en belangenorganisaties willen steeds minder afhankelijk zijn van de traditionele media. En zo hebben ze niet meer te maken met ‘vervelende journalisten’ die moeilijke vragen stellen.”
De professor in de journalistiek noemt het volgens de NOS een nieuwe vorm van verzuiling. Een erg lastig begrip dat gelukkig goed uitgelegd wordt in dit rake stuk:
“Het doet Wijfjes sterk denken aan een nieuwe vorm van verzuiling. Hij doelt op de periode in de vorige eeuw waarin alle kranten, tijdschriften, tv- en radio-omroepen gelieerd waren aan de politieke opvattingen van hun zuil (zoals katholiek, protestants, liberaal of sociaaldemocratisch).”
Columnist Elma Drayer, bekend van het hitboek Witte Schuld, is nóg pessimistischer:
“Tijdens de verzuiling zorgden de voormannen van elke zuil ervoor dat de partijen toch met elkaar in gesprek bleven,”
,verzucht de witte vrouw. Ze heeft niet de indruk dat de voormannen van nu dat ook van plan zijn:
“Het is geen nieuws als ik zeg dat dit een behoorlijk linke ontwikkeling is.”
Maar het is niet zomaar link, het is uiterst misleidend om propaganda een ‘journaal’ te noemen:
“De naam ‘journaal’ geeft de illusie dat er echt journalistiek wordt bedreven. Maar dat is flauwekul, ze willen alleen hun eigen boodschap kwijt”
,zo laat Drayer weten aan het staatsnieuwskanaal. Bovendien heeft door de NOS verzorgde journalistiek, in tegenstelling tot de YouTube-journaals, een helende werking op de maatschappij:
“Gedegen journalistiek en beide kanten van een discussie laten zien, kan een remedie zijn voor polarisering. Maar zowel Wijfjes als Drayer zien dat vooralsnog niet terug in de reeks genoemde journaals op YouTube.”
De hard aan relevantie verliezende NOS trapt nog wat na door te benadrukken dat op FvD na de altojournaals amper kijkers trekken:
“Het SP Journaal trekt enkele duizenden kijkers, Studio SGP enkele honderden en het coronajournaal van Maurice de Hond tussen de honderden en enkele tienduizenden. Het FvD Journaal scoort het best met tienduizenden tot tegen de honderdduizend kijkers per aflevering.”
