Landen met een vrouw aan het hoofd doen het qua coronabestrijding niet beter dan naties die geleid worden door een man. Wel lijken zij het beter te doen vanwege positieve aandacht in de pers en op social media. Dit blijkt uit een onderzoek van de University of Memphis.
Deze voorkeur ontstaat volgens onderzoeker Leah Windsor doordat vrouwelijke eigenschappen tijdens een pandemie meer worden gewaardeerd in een leider. Bekeken door een stereotype bril zijn vrouwelijke führers immers allemaal vriendelijk, verbindend, verzorgend en charmant. Stuk voor stuk kenmerken die de burger momenteel graag terugziet in de voorhoede:
“Een vrouw die daadkrachtig optreedt, wordt daarom vaak niet als vrouwelijk gezien. Deze pandemie vraagt echter om leiders die én knopen doorhakken én empathisch vermogen tonen. Zo profiteren vrouwelijke leiders nu van het feit dat ze aan beide stereotypen kunnen beantwoorden.”
Aldus het NRC Handelsblad. In media wordt de laatste tijd regelmatig het verband gelegd tussen vrouwelijke leiders en succesvolle coronabestrijding. Denk aan Jacinda Ardern uit Nieuw-Zeeland, de IJslandse Katrín Jakobsdóttir of zelfs Angela Merkel. Al kan je bij die laatste afvragen waarom in godsnaam.
Volgens Windsor hangt het succes van een succesvolle coronabestrijding dan ook veel meer samen met het sociaal-culturele karakter van een land. Denk aan zaken als: individualisme, veiligheid, of de afstand tussen burger en overheid. Emancipatie is ook een factor, maar vrouw zijn an sich dus niet. Wat dat betreft zijn het net mensen.
Het hele onderzoek is HIER terug te lezen.
