Wellicht is het de schuld van charlatans als Rutger Bregman en Jesse Klaver maar het lijkt er op dat het volk steeds vaker terugvalt op een leugenachtig concept als ‘hoop’. De stad Amsterdam wordt zelfs bestuurd door politici die als enige inhoudelijke visie ‘hoop’ hebben. Uitgangspunt van het zinloze concept ‘hoop’ is als volgt: ook al weet je zeker dat iets echt niet meer goedkomt en is de harde realiteit per definitie onveranderbaar dan nog blijf je ontkennen en hardnekkig volhouden dat de realiteit zich niet zal aandienen en dat je op magische wijze zult worden verlost van de bittere realiteit.
Zie ook: religie.
Dankzij de opvatting van ‘hoop’, die zich als schimmel lijkt te verspreiden naarmate de lockdown voort duurt en de besmettingen, ernstig zieken en doden toenemen, zijn veel mensen er van overtuigd dat ‘alles wel weer zal goedkomen‘. Er is immers ‘hoop’.
Terwijl: er is geen enkel bewijs, of zelfs maar een aanwijzing, dat alles altijd goed komt. Het zou heel goed kunnen dat we nu nog maar in de eerste fase zitten van de pandemie. Het virus zou nog verder kunnen muteren waardoor nog meer mensen ziek worden, artsen moeten loten wie naar de IC mag, mensen uiteindelijk zullen creperen in hun auto, op de straten en in hun huizen omdat er geen dokters of ambulances of verpleegkundigen meer beschikbaar zijn. De regering zou kunnen besluiten de lockdown voor onbepaalde tijd te verlengen tot alle bedrijven failliet zijn, alle voedsel op is en alle diensten staken. Vaccins blijken ineens niet te werken omdat het virus te ver is gemuteerd, lockdownmaatregelen kunnen zinloos blijken omdat het virus te besmettelijk is geworden. Er is niets wat we er tegen kunnen doen. Laat alle hoop varen.
En zelfs áls we Covid19 overwinnen is er geen enkele reden aan te nemen dat alles dan wel goedkomt. Covid19 was nog maar een voorproefje. De vraag is niet óf er een volgende, nog veel dodelijker pandemie komt, maar wanneer. Bij dat volgende virus vergeleken zal Corona inderdaad een griepje lijken. Het is slechts een kwestie van tijd voordat een virus zich aandient dat ook jonge gezonde mensen zonder onderliggende ziektes velt.
Uit niets in het verleden kunnen we de conclusie trekken dat alles ‘goed komt’ of dat ‘hoop’ is gerechtvaardigd, zoals we uit het verleden uitsluitend de conclusie kunnen trekken dat de mens juist niet deugt. We kunnen hooguit concluderen dat de mensheid vaak veel geluk heeft gehad en telkens weer door het oog van de naald kroop, maar dat het elk moment afgelopen kan zijn, zoals het ook de dinosauriërs verging.
Hopeloosheid is altijd meer op zijn plaats dan hoop. Uiteindelijk is er geen verlossing, alleen nog maar het leed en de dood. Daarna de verrotting. Het is onvermijdelijk, iedereen sterft, hoop onwaardig.
Memento mori. Wanhoop.
Stemmen de artikelen van Bert Brussen u ook zo hoopvol? Doneer dan aan Bert Brussen en/of TPO, voor nóg meer hoop overal om u heen aanwezig.
