Terechte Ophef en Rumoer rondom de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) deze woensdag. Bij de NOS zijn ze erachter gekomen dat een hoogleraar Chinese taal en cultuur van deze uni het contractueel verboden is om ‘het imago van China te beschadigen.’
Op zich logisch wanneer je bedenkt dat zijn salaris voor de helft wordt betaald door het Groningen Confucius Instituut. Officieel geeft deze organisatie enkel uit barmhartigheid wereldwijd les over de Chinese taal en cultuur. In werkelijkheid zijn het clubhuizen voor alles wat diplomatiek gezien verboden is. Volgens Ingrid d’Hooghe van onderzoeksinstituut Clingendael kan China het contract met de hoogleraar makkelijk gebruiken als drukmiddel:
“Dat geldt niet alleen voor Tibet en de Oeigoeren, maar ook voor onderwerpen als de oorsprong van het coronavirus, China-cartoons, of Chinese kunstenaars die in ongenade zijn gevallen.”
Allemaal thema’s die je als hoogleraar Chinese taal en cultuur best kunt tegenkomen zeg maar. D’Hooghe merkt verder op dat deze clausule over imagoschade niet voorkomt in contracten bij andere Europese universiteiten die ze heeft gezien.
Het universiteitsbestuur in Groningen snapt ondertussen het probleem niet zo en vindt dat de academische vrijheid niet onder druk staat. Bovendien zijn het Ministerie van OCW en de Tweede Kamer op de hoogte, dus wie maakt de RUG wat qua educatieve verantwoordelijkheid?
De studenten van de RUG voelen de huidige tijdsgeest gelukkig beter aan en zijn een petitie gestart. Hierin wordt geëist dat de universiteit onmiddellijk de banden met het Confucius Instituut verbreekt. Saillant detail, sommige ondertekenaars zijn zelf Chinees. Zij beschuldigen het instituut onder meer van het spioneren en intimideren van Chinese studenten.
Directeur Xuefei Knoester-Cao van het Groningen Confucius Instituut ontkent alle aantijgingen en spreekt van nepnieuws. Peking heeft volgens haar niks te zeggen binnen het instituut.
