Dat Mark Rutte een loopjongen is van zijn voormalige werkgever is algemeen bekend. Dankzij het speurwerk van de mensen van FTM weten we nu dat Rutte III ook het schoothondje is van de fossiele industrie.
Steen des aanstoots is ditmaal het waterstof en in hoeverre je deze energievorm als duurzaam kan aanmerken. Momenteel gaat er tijdens het omzetten van groene energie naar waterstof nog teveel elektriciteit verloren. Wel is het mogelijk om waterstof gemaakt van fossiele brandstof ondergronds op te slaan. Deze vorm heet blauwe waterstof en wordt enorm gepusht door de Nederlandse regering binnen de EU.
Waarom is dit alles belangrijk? Omdat deze plannen niet verzonnen zijn door ambtenaren van een democratisch gekozen regering. Uit documenten van Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen blijkt dat deze ideeën vrijwel volledig uit de koker komen van de fossiele industrie zelf. De subsidies voor deze sector lopen namelijk terug en daarom richten ze zich nu op de pot belastinggeld bestemd voor de energietransitie.
Volgens de industrie geven opslagfaciliteiten voor waterstof Nederland bovendien een groen imago. Ook zouden deze bijdragen aan een beter vestigingsklimaat in ons kikkerlandje. Wel moet de belastingbetaler alle risico’s dragen voor dit gesubsidieerde project. Zo willen zij dat de overheid de aansprakelijkheid op zich neemt voor transport en opslag. Ook de ‘significante risico’s als de langetermijnverantwoordelijkheid van de opslag’ zijn volledig voor de rekening van de gewone man.
Helemaal smerig wordt het wanneer blijkt dat bedrijven en ambtenaren hun uiterste best hebben gedaan om de multinationals zo veel mogelijk te beschermen qua imago. Zo deden zij net alsof er kritiek was op de hoogte van de Nederlandse C02-eisen.
“Het verhaal moet kennelijk een vast stramien hebben: de overheid verzint ingrijpende klimaatplannen, waar de industrie zich lijdzaam aan onderwerpt.”
Natuurlijk moet de groene droom betaald worden met echt geld. Gelukkig hebben we dankzij de coronapandemie nu een herstelfonds met honderden miljarden euro’s. Kerncentrales mogen met dit geld expliciet niet gebouwd worden, maar “duurzame” opslag van CO2 is geen probleem. Net als bij de biomassa bepaalt blijkbaar niet de wetenschap wat groen is, maar de politiek. Je zou bijna denken dat al deze plannen bedacht zijn door een stel rijke stinkerds in Davos die boven alles toch vooral de eigen status quo in stand willen houden.
