Beste Mireille,
Of mag ik – net als je man Hugo – ‘Mier’ zeggen?
Wij moeten het even over Nederland hebben.
Jij hebt zelf in een interview met EO Visie gezegd: “We doen dit echt samen. Wij zijn een sterk team. Misschien juist wel omdat we ervan overtuigd zijn dat wat op zijn pad komt, ook op mijn pad komt en andersom. Ik zie het als gezamenlijke opdracht.”
Bij Hugo – die jij dan vast ‘Huug’ noemt – komen we er niet door, dus nu wend ik me maar tot jou.
Wil jij Huug voor vanavond een paar dingen zeggen?
Ten eerste: dat hij op dit moment maar één taak heeft: prikken.
We komen niet uit de crisis met gereedschapskisten, routekaarten, mandjes met maatregelen en wat Huug allemaal nog meer de wereld in metafoort. Dat is allemaal ruis. We komen uitsluitend uit de crisis door te vaccineren. In Huugs woorden “door prikken in bovenarmen te zetten”. In Duitsland worden soms 656.000 “prikken” op één dag “weggezet”. In Spanje 454.000. Dat zijn aantallen die Huug en zijn mensen nog niet in een hele week halen.
Zeg hem dat maar.
Ten tweede: dat hij ‘nee’ moet leren zeggen.
Als een fotograaf hem vraagt om mee te gaan naar een bouwplaats waar een pand gesloopt wordt en hem vraagt op ouwe stenen te gaan staan en in de verte te kijken, moet hij doorhebben wat dat uitstraalt. Ons land ligt in puin, de mensen liggen in puin (of in een urn), een minister van Prikzaken heeft wel wat beters te doen dan een beetje tevreden met zichzelf in de verte kijken.
Zeg hem dat maar.
Ten derde: dat hij zijn brutale muil moet houwen.
Als hij van zijn mannetjesmakers voor een propagandafilmpje naar de “prikken”-opslag in Oss moet, moet hij niet stoer bij een bijna leeg rek zeggen: “Waar zijn al die vaccins dan?” Dat komt namelijk nogal aanmatigend over naar de mensen die met zo’n vaccinatie hun vrijheid of zelfs leven terug hopen te krijgen. Zeker als drie dagen later in de krant staat dat anderhalf miljoen (!) vaccins op voorraad zijn en de GGD’s bij de vaccinatiestraten te weinig te doen hebben omdat die vaccins op de verkeerde plekken zijn.
Zeg hem dat maar.
Ten vierde: dat hij het land vanavond blij kan maken.
Kijk, iedereen weet nog hoe Huug vertelde dat hij de coronacrisis voor geen goud had willen missen. En we hebben hem ook horen zeggen dat hij graag terugkeert in Rutte 4 als minister van Volksgezondheid, terwijl hij tussen “testen, testen, testen” en “prikken, prikken, prikken” één grote clusterfuck heeft laten zien.
Waar zoveel narcisme en zelfoverschatting in één persoon samenkomen, zijn er twee mogelijkheden.
Zeg hem dat maar.
De eerste: hij gaat naar de psychiater. Ik ken er wel eentje met wie het zal klikken.
De tweede: hij heeft een liefdevolle echtgenote die hem duidelijk maakt dat hij nu wel genoeg levens verwoest heeft en dat het tijd wordt om de klus aan de grote jongens over te laten.
Ik hoop dat jij die liefdevolle echtgenote voor Huug wilt zijn, Mier.
Zodat Huug het land vanavond tijdens de persconferentie een ‘stappenplan’ presenteert met maar één stap.
“Ik stop.”
Ik vraag dit voor een land.
Voor alle slachtoffers, lichamelijk, psychisch en economisch, van jouw Huug.
Het zou iedereen ongelóóflijk veel ‘perspectief bieden’.
Dank!
JanD
PS. En voor de periode na vanavond, als-ie vaker thuis is, heb ik een pijnlijk, maar noodzakelijk cadeau voor je gekocht.
PS2. Soms verlang ik terug naar vroeger. Toen je alleen op zaterdagavond ‘prik’ kreeg…
Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ kun je gratis lezen. Wil je doneren (waarvoor mijn dank!), dan kan dat via Ahmed of via mevrouw Dijkgraaf.
