Voormalig 50PLUS-voorzitter Geert Dales houdt tegenwoordig een blog bij. En daar staan alleraardigste wetenswaardigheden op. Deze week: hoe zijn oude makker Jan Nagel hem een MeToo in de schoenen probeerde te schuiven:
“In de zomer van 2020 bereikten mij berichten dat huidig 50PLUS-voorzitter Jan Nagel, oud PvdA- en VARA-coryfee, voormalig lid van de Eerste Kamer en op dat moment de net (opnieuw) gekozen voorzitter van die politieke partij, het verhaal verspreidde dat ik mij als zijn voorganger- partijvoorzitter begeven zou hebben in ongewenste intimiteiten jegens een jonge medewerker van het partijbureau. Deze nonsens -de medewerker in kwestie was ook helemaal geen homo- had de 50PLUS-veteraan kennelijk bedacht als legitimatie voor zijn coup tegen het partijbestuur onder mijn voorzitterschap.
Nagel ging daarbij zover de medewerker op non-actief te stellen wegens ‘contacten met mij’, waarbij hem werd toegevoegd dat die parallellen vertoonden met ‘Londen, Profumo’. Dit schandaal rond een Britse minister van Defensie en een prostituée speelde zich af begin jaren ’60 van de vorige eeuw. Geen wonder dat de jeugdige, totaal verbouwereerde bureaumedewerker de partijvoorzitter glazig aankeek en pas door kreeg wat hem voorgehouden was toen ik hem uitlegde wat ‘Londen, Profumo’ betekende. Hij werd ziedend.
Door een gelukkige omstandigheid werd ik heel snel geïnformeerd dat Nagel dit kulverhaal plugde. Van meerdere kanten kreeg ik daarna een bevestiging dat hij het #metoo gerucht inderdaad verspreidde. Nog voordat hij kans had gezien er een lopend vuur van te maken –waarna ik in de verdediging zou zijn gedrukt en het effect zou zijn geweest ‘er was wat’- kon ik het onschadelijk maken door hem er meteen op aan te spreken. Ik mailde Nagel met de vraag of het waar was dat hij mij had beschuldigd van ongewenste intimiteiten jegens een jonge bureaumedewerker. Hij ontkende niet, maar betoogde dat zijn contacten met de medewerker in kwestie correct waren verlopen. Wat door de medewerker krachtig werd tegengesproken. Die had de bejegening van de toen tachtigjarige, immer met een Koninklijke Onderscheiding getooide partijveteraan, als zeer intimiderend ervaren. Op mijn tweede, doorvragende mail reageerde Nagel niet meer. Kennelijk had hij begrepen dat hij beter zijn mond kon houden. Zo ontmantelde ik deze lont in een gefabuleerd kruitvat. Maar het had ook heel anders kunnen aflopen.
Moraal van dit verhaal: #metoo heeft veel ellende blootgelegd die we nog niet kenden. Het is een geweldige trigger om misstanden aan de kaak te stellen en misdragingen en hypocrisie de kop in te drukken. Maar wees voorzichtig. Want #metoo is in onze zwaar gedigitaliseerde wereld ook een machtig instrument om iemand van wie je af wilt of aan wie je een hekel hebt te gronde te richten.”
