“Ook wij hebben afgelopen jaar besloten om geen ongevraagde manuscripten meer te accepteren.
Daar is één doorslaggevende reden voor: de kwaliteit. Of beter: het gebrek daaraan. Inzendingseisen zijn bij veel uitgeverijen versoepeld om de jaarlijkse papiermassa te reduceren. Je kunt met een druk op de knop je manuscript digitaal verzenden ter beoordeling. Daarmee is het hek van de dam. Het lijkt wel of iedereen die ooit het alfabet heeft geleerd een roman denkt te kunnen schrijven en daar zo tevreden over is dat hij vindt dat het wel een plek verdient in de boekhandel.
Soms vraag ik me af waarom hobbyschrijvers hun werk insturen. Vinden ze het echt zo goed, of denken ze: niet geschoten, altijd mis? Als ze veel (goede) literatuur zouden lezen, zouden ze toch weten wat een goede stijl is. Of hoe je een verhaal goed vertelt (of juist niet).
Goed schrijven kost jaren van training, verdieping en toewijding.”
Herkenbaar. Heeeeeeeeeeeeeeel erg herkenbaar dit stukje hilarische en volkomen terechte klaagzang van literair agent Bisseling in de Volkskrant. En dan zijn wij nog geeneens een uitgeverij maar wat mensen soms aan ongevraagde kopij insturen naar een websitje als TPO.nl is echt…heel…eh…ja, nou, het grenst in elk geval bijna aan terreur, zo slecht is het doorgaans.
Kun je nagaan hoe dat is bij literaire uitgeverijen, of nog erger (oh gruwel der gruwelijke nachtmerriehorror) bij ongevraagd ingezonden poëzie! Als je denkt dat het lezen van een door een talentloze volgekakt stuk proza al erg is moet je vooral eens ‘poëzie’ gaan lezen van mensen die veel zijn maar beslist geen poëet, dan kom je er wel achter hoe de hel er van binnen uit ziet.
Nog erger is dat mensen die wél wat kunnen zelden iets insturen want die hebben al een podium, dus wat aan inzendingen binnenkomt is vrijwel altijd van iemand die echt niet kan schrijven.
Trouwens, wat ‘een boek uitgeven’ betreft is die hardnekkige droom bij zoveel mensen net zo meelijwekkend en absurd als het verlangen door te breken als popster is bij deelnemers van Idols. Hoe minder talent ze hebben, hoe meer ze er van overtuigd zijn wél talent te bezitten.
Denk jij goed te kunnen schrijven maar heeft nog nooit iemand in je leven ook daadwerkelijk bevestigd dat je goed kunt schrijven? Geef je droom als schrijver dan op en blijf vooral lekker ‘voor jezelf’ en tussen de schuifdeuren schrijven. Maar in godsnaam, stuur het niet ongevraagd naar iemand toe en laat het hoe dan ook niet aan anderen lezen!
