Lineke doet oorbellen in, Avigail houdt van koken en Raisa is bezig met haar mascara. Echte vrouwendingen in de reportage Rechtse Meiden, waarin EO-verslaggever Margje Fikse onderzoekt ‘wat rechts-conservatieve vrouwen te zoeken hebben in een wereld die niet direct met feminisme wordt geassocieerd.’ Een nogal vreemde aankondiging, want de meeste vrouwen zijn niet actief met feminisme bezig en dus zijn rechts-conservatieve vrouwen wat dat betreft juist uiterst mainstream. Op de aftiteling lezen we dat de EO er is ‘als je gelooft in echte gesprekken’. Eens zien.
Lineke klaagt over ‘een progressieve wind’. Ze wil dat haar partij, de SGP, samenwerkt met FvD. Ze noemt dat ‘een rechts front’. Institutioneel racisme gaat niet zo diep, horen we haar zeggen. Ze is ook tegen het homohuwelijk, maar gaat wel naar het mogelijke huwelijk van haar homovriend. Het gaat immers om respect! Welke partijen de verkiezingen hebben gewonnen, of ‘rechts front’ wellicht nare associaties oproept, of Lineke ooit van de toeslagenaffaire heeft gehoord en hoe respect voor homo’s zich verhoudt tot de afkeuring van de officiële bezegeling van hun relatie, daar stelt Margje Fikse geen vragen over.
Avigail is rechts gaan denken toen ze ‘door buitenlanders’ voor kankerjood werd uitgescholden. Moslims hebben een hekel aan Joden en ze vraagt zich daarom af hoezo die moslims hier zijn. Dat komt volgens Avigail door de massa-immigratie. Dat vindt haar ‘best wel rechtse vriend’ ook, want die is van de PVV. Ze is niet tegen vluchtelingen: als ze ‘goed geïntegreerd’ zijn is het oké. Margje Fikse laat nogal wat vragen liggen: of die ‘buitenlanders’ niet gewoon Nederlanders zijn, of die mensen hier niet al generaties lang wonen, en of voor alle mensen met een Nederlands paspoort dezelfde regels gelden.
Raisa was ooit op de televisie en kreeg toen veel haat over zich heen. Haar standpunten hebben zich gevormd tijdens het uitgaan, toen ‘jongeren zoals dat dan heet’ haar begonnen na te roepen en aanraakten. Ze vindt dat dat gedrag moet worden afgestraft. Dat laatste klopt natuurlijk, maar het hondenfluitje is bijna niet te missen. De context van haar uitspraken is ‘de migratiecrisis’. Margje heeft dit inmiddels ook al van Avigail gehoord, maar slaat er niet op aan. Wie zijn die ‘jongeren’ dan, zijn zij in het kader van de ‘migratiecrisis’ naar Nederland gekomen of zouden ze zelf wellicht nooit gemigreerd zijn?
Hoezo promotie van radicaal rechts? Waarom komt er bij de EO geen weerwoord als een openlijk extremistische partij als Forum wordt gepresenteerd als een geschikte samenwerkingspartner van de SGP? Volgens Forum-Kamerlid Pepijn van Houwelingen is een quarantaineplicht bij corona te vergelijken met de Holocaust en Thierry Baudet meent dat massa-immigratie en moderne architectuur de grootste misdaden ooit zijn. Is dat nou een partij waarmee de SGP ‘een rechts front’ kan vormen? Margje Fikse steekt vakkundig haar kop in het zand. Je kunt over dit soort zaken immers allerlei meningen hebben, nietwaar?
Hoezo promotie van, tja, zullen we het maar gewoon racisme noemen? Waarom worden niet-witte – of zo u wilt niet-blanke – mensen op voorhand neergezet als ‘buitenlanders’? Waar komt dit vandaan? Wat hebben deze mensen te maken met ‘de migratiecrisis’ van de afgelopen jaren? Wat is dat eigenlijk, integratie van jongeren die hier geboren zijn? Welke eisen kun je precies aan hen stellen? Is dat rechtsstatelijk? Zou het kunnen dat zij dezelfde rechten en plichten hebben ieder ander? En dat je al deze ellende niet nodig hebt om gewoon hardere criminaliteitsbestrijding te willen? Margje Fikse zwijgt.
Bij de EO ‘geloven ze in echte gesprekken’ en dus knikt Margje Fikse ongeacht wat er tegen haar gezegd wordt, zonder enige kritische wedervraag te stellen, zonder enige maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen, zonder enig moreel oordeel te vellen en doodleuk verwarring te scheppen over het onderscheid tussen rechts-conservatisme en radicaal – zo u wilt extreem – rechts. Rechts zijn is prima, maar dat moet – net als op links – binnen de kaders van de wet. Als men daarbuiten komt moet men daarop aangesproken worden: een uitgelezen taak voor de publieke omroep en al helemaal voor christenen.
De grote vraag is: kan of wil de EO dat niet?
