Gemeenten zullen komende jaren ook woningen moeten bouwen in gebieden die nu nog groen zijn. Met bestaande plannen kunnen er voor 2030 honderdduizenden woningen bij komen, maar niet genoeg om af te komen van het woningtekort in Nederland. Voor zeker zo’n 300.000 woningen zullen nog aanvullende bouwlocaties moeten worden gevonden, concludeert het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB) in een nieuw rapport. “Woningen bouwen in weilanden moet uit de taboesfeer”, zegt directeur Taco van Hoek. “Veel mensen vinden het een slecht idee om groen, weilanden en landbouw zogenaamd op te offeren voor woningbouw.”
En dat laatste klopt als een bus, zeker als we aan de voorkant maar niet willen praten over de gevolgen van de aanhoudende immigratie en de daarmee gepaard gaande bevolkingsgroei. Nederland blijft qua inwoneraantal harder groeien dan het woningen bouwt. Als de immigratielijn zich doorzet, wonen in dit land binnen dertig jaar 4,5 miljoen mensen meer dan nu. Daarom moet bevolkingsgroei hét thema worden bij de formatiebesprekingen voor een nieuw kabinet, maar ook bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart volgend jaar. In de grote steden, waar overbevolking een serieus probleem is, piept en kraakt het. Linkse partijen trekken direct de racismekaart als we het groeiende probleem willen bespreken. Een gemiste kans, want overbevolking raakt alle bevolkingsgroepen in ons land. Autochtoon of allochtoon, we ervaren samen de gevolgen van bevolkingsgroei: van woningnood tot leefbaar- en bereikbaarheid vraagstukken, van veiligheid tot een groeiende tweedeling in onze maatschappij.
Het is niet voor niets dat vijftien burgemeesters en een aantal organisaties op het gebied van wonen, werken en onderwijs in een oproep aan de onderhandelaars voor een nieuw kabinet vragen om tot een snelle structurele aanpak te komen om mensen in kwetsbare stadswijken gelijke kansen te bieden. Zij schrijven:
“Door armoede, schulden en werkloosheid wordt de kloof met de rest van de samenleving steeds groter. Dat gaat ten koste van de sociale samenhang en de veiligheid in ons land.”
Populistisch links voerde onder aanvoering van Jesse Klaver bij de laatste Kamerverkiezingen de leus ‘huizen of koeien’? Daarmee haalt Klaver niet alleen de arrogante neus op voor hardwerkende boeren aan wie we 55% van het Nederlandse handelsoverschot te danken hebben, boeren die bovendien ook nog eens zorgen voor 600.000 voltijdbanen. Hij gaat ook voorbij dat er niet op te bouwen is tegen zoveel immigranten. Bouwen, bouwen en nog eens bouwen voor een alsmaar groeiende bevolking, wie zit daar op te wachten? Vorig jaar stelde onderzoeksbureau Kantar dat 65% van de Nederlanders immigratie beperkende maatregelen wil. Voor de racismekaart trekkers onder ons: bijna de helft van de niet-westerse allochtonen deelt die mening. Negen op de tien Nederlanders vinden dat er nauwelijks ruimte is voor meer inwoners. En dat brengt spanningen met zich mee. De vermeende stikstof crisis maakt bouwen moeilijk, groen en landbouwgrond worden op tekentafels verruild voor woningen en wind- en zonneparken en het verzet onder de bevolking, aan wie maar niets gevraagd wordt, neemt toe.
En al zei oud-minister Kamp, in een opzichtige poging om de 750.000 nieuwkomers onder 10 jaar VVD-beleid te verdonkeremanen, vlak voor de verkiezingen dat immigratie ‘ons’ is overkomen, politici kunnen niet blijven doen alsof de demografische ontwikkelingen van aanhoudende bevolkingsgroei er niet zijn. Er valt iets te kiezen. Gaan we, om ons land leefbaar te houden, eindelijk erkennen dat ons absorptievermogen is bereikt en nemen we daarbij maatregelen om de aanhoudende bevolkingsgroei af te remmen? Of laten we nieuwkomers in hoge aantallen toestromen en wonen we in 2050 met 22 miljoen mensen in een overvol land, met alle gevolgen van dien. Is er dan afscheid genomen van onze eens zo bewierookte welvaartsstaat, vinden we de laatste boer dan in een museum en als we denken aan Holland, zien we dan nog brede rivieren traag door oneindig laagland gaan? Regeren is vooruitzien, ga regeren!
