“Ik kan me voorstellen dat het voor de journalisten een lastige keuze was om de foto van de neergeschoten Peter R. de Vries wel of niet te plaatsen. In dit socialemediatijdperk heeft men bij de kranten de koffie nog niet gepakt voor de redactievergadering, of de legers aan moraalridders hebben op Twitter al de trend gezet. De dominante toon die dan het hardste klinkt is ingegeven door simpelheid en is voorspelbaar. Die toon wordt perfect samengevat door de reactie van Jesse Klaver na de aanslag op Peter R. de Vries: ‘We moeten nooit beelden van slachtoffers verspreiden. Ook niet nu.’
Maar de werkelijkheid is niet zo eenvoudig. De mens kan al duizenden jaren niet zonder de sterke herinnering aan het moment waarop de held niet alleen gevallen is in alle gruwelijkheid, maar ook als kunstwerk van dapperheid en idealisme. De eerste tijd lijken die afbeeldingen, schilderijen en foto’s werken van perversiteit. Dan gaat er wat tijd overheen en beseffen we dat dankzij die afbeeldingen onze helden niet worden vergeten.”
Waarom je de beelden van een neergeschoten Peter R. de Vries wél moet delen…
