Forum kan echt iets leren van kritiek, vertrouwde ze me toe. Het was eind 2017 en GeenStijl organiseerde in De Hallen in Amsterdam het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Waarom Simone Kerseboom daar aanwezig was, is me nog steeds een raadsel. We stonden na afloop wat te praten en Simone herkende mij van mijn kritische stukjes. Dat is echt goed voor de partij, wist Simone me te vertellen. Zo kon Forum immers groeien en zichzelf verbeteren. Er zijn weinig FvD-sympathisanten die dat zeggen en daarom herinner ik me ons gesprek nog goed. Haar vriend stond er nog een beetje dociel bij.
Een jaar later stond Simone opeens op de kandidatenlijst voor de Provinciale Staten van Limburg. Het was vrijwel nergens gelukt om genoeg vrouwen te vinden. In Limburg was er helemaal niemand. Identiteitspolitiek bestaat ook op rechts en dus prijkte Simone’s naam op de tweede plek. Toen de lijsttrekker gedeputeerde werd, mocht ze fractievoorzitter worden. Ik ging langs om te kijken hoe FvD het in Limburg deed. Simone dook weg. Dat moest ik maar niet persoonlijk opvatten, klonk het: wegduiken deed ze wel vaker. Andere partijen hadden haar nog nooit horen spreken.
Toen Forum eind 2020 leegliep en prominente vrouwen als Nicki Pouw-Verweij en Eva Vlaardingerbroek waren vertrokken, kwam Simone weer bovendrijven. Identiteitspolitiek op rechts bestaat immers: Forum had ook in de nieuwe constellatie een vrouw nodig.
Thierry Baudet laat in zijn wekelijkse talkshow alle FvD-Kamerleden opdraven en dus was het deze week tijd voor Simone. Ze heeft in de eerste drie maanden in de Kamer nauwelijks van zich laten horen. In deze talkshow leren we dat Simone in Roosendaal is geboren, tijdens haar jeugd emigreerde naar Zuid-Afrika, geschiedenis ging studeren, een proefschrift schreef en toen weer terugkwam. Dat proefschrift ging over het ontstaansverhaal van Zuid-Afrika in de post-apartheidsstaat. Simone praat over het land in de wij-vorm. Opvallend, aangezien FvD dat van mensen met een migratie-achtergrond nooit accepteert.
Zuid-Afrika is een land vol criminaliteit en het is er erg onveilig, horen we. Je leeft achter tralies en er staat een hek om je huis. Zo wilde Simone niet leven, ze was gedesillusioneerd over haar werk aan de universiteit en dus kwam ze terug naar Nederland en sloot zich aan bij Forum. Ze focust zich nu op China. In de Kamer kun je namelijk verdrinken in je werk, zegt Thierry op vaderlijke toon. Simone klaagt dat je niet goed onderzoek kunt doen. Ze focust zich daarom nu op dit onderwerp. Ze heeft 112 Kamervragen gesteld. Het is haar bedoeling het ministerie wakker te schudden.
Volgens de aankondiging van Forum gaat deze uitzending over China, maar het gaat opvallend lang over Zuid-Afrika, kennelijk omdat dat land de belangrijkste punten van Forum beter illustreert. De maidenspeech van Simone was een aanval op identiteitspolitiek, analyseert Thierry. Simone is trots op haar voorouders ‘die de hele wereld hebben veroverd’. Deze trots wordt onderdrukt, denkt ze, want tegenwoordig is er ‘identity politics’, ‘wokeness’ en ‘anti-blank racisme’. We mogen niet meer trots zijn op onze geschiedenis en moeten ons schamen. Volgens Thierry moeten we onze feestdagen inruilen voor Keti Koti.
Zo krijgt het gesprek een grimmige ondertoon. Simone weet door haar ervaringen in Zuid-Afrika wat identiteitspolitiek doet. Volgens Thierry zijn daar nu meer apartheidswetten dan voorheen. Blanken worden overal buitengehouden. Thierry zegt dat ze dat volk aan het wegdrukken zijn. Dat is ook hier in Nederland de geheime agenda van de identiteitspolitiek, maar veel mensen willen dat niet zien. Simone beaamt dat en klaagt dat het Afrikaans wordt afgeschaft aan de universiteiten en dat er geen subsidies meer zijn voor Afrikaans theater. In Nederland verdwijnt het Nederlands eveneens uit de wetenschap en heet de kerststol voortaan feeststol. Simone ging meteen haar eigen paasstol bakken.
Simone denkt dat de kleine dingen die haar irriteren onderdeel zijn van het ‘grotere agressievere verhaal dat tegen het traditionele Nederlanderschap ageert’. In Zuid-Afrika zijn de blanken in de minderheid en worden gediscrimineerd. Nederlanders willen dat niet zien. In Zuid-Afrika worden inwoners gemarteld en vermoord en vrouwen verkracht om hun huidskleur, zegt Simone. In Nederland durven we dat niet als een verschrikkelijke aanval te benoemen. Blank slachtofferschap bestaat maar we erkennen het niet. Zo laten we het ook hier toe. Dat gaat stapje voor stapje.
Wilt u extremisme met een vriendelijke glimlach zien, dan is dit kwartiertje met Simone wel aan te bevelen. Wat wil ze nou eigenlijk suggereren? Een pleidooi voor Keti Koti als nationale feestdag, voor diversiteitsquota of voor reflectie op de donkere bladzijden uit de Nederlandse geschiedenis kunnen stapjes zijn die uitmonden in discriminatie van de witte bevolking en mogelijk ook in geweld? Deze zeer vergaande suggestie is nergens op gebaseerd maar blijft bij Forum wel in de lucht hangen. Het zegt alles over Simone en FvD, niet over de mensen die Keti Koti vieren.
