“Hij doodde de tijd met opdrukken, lezen en slapen. Zijn cel, een ruimte van tweeënhalf bij vijf meter, moest hij delen met twee anderen, 23 uur per dag zat hij er tussen de kakkerlakken en zijn bed was niet veel meer dan een vies stuk schuimrubber.
De onterecht tot ruim vijftien jaar veroordeelde Romano van der Dussen heeft jarenlang in een cel gezeten op Mallorca en nu voorziet hij gevangen Nederlanders op het vakantie-eiland van juridisch advies. Vraag hem naar zijn verblijf en hij zegt: „In Spanje ben je als Nederlander aan de goden overgeleverd. Zomaar bezoek ontvangen is er niet bij en na de eerste zes weken kun je één keer vijf minuten naar huis bellen.”
Verdachten kunnen meerdere redenen hebben om berechting in Nederland te wensen. Zoals: de strafmaat. Mogelijk wordt in el crimen de s’Arenal [de kopschoppers van Mallorca] de aanklacht doodslag, of zelfs moord. In Spanje staat op doodslag in dit soort gevallen gevangenisstraf tot vijftien jaar. Maar ook het voortraject speelt een rol: een Spaanse rechter kan verdachten langdurig in voorarrest plaatsen. Dat voorarrest kan langer zijn dan in Nederland.”
Goh, wie had dat verwacht: in een ander land dan Nederland is het niet zo heel erg leuk om in de gevangenis te zitten. Je zou bijna gaan denken dat in die andere landen dan Nederland misdaad niet loont. Raar zeg!
