Beste Jaïr,
Ik dacht: dit is mijn kans!
We kennen jou natuurlijk, qua likken en slijmen, als de blanke versie van Humberto Tan en nu vertelde je in De Telegraaf opeens dat je in een nieuw eigen programma ook een andere kant van jezelf zou laten zien.
De meer journalistieke.
“Ik stel ook de kritische vragen waarvan ik vind dat ze gesteld moeten worden”, zei je.
Nou, je snapt: ik was gisteravond vanaf 21.23 uur eindelijk een keer de baas over de afstandbediening en stemde af op RTL4.
Overigens niet nadat ik drie potloden had geslepen, een een vers kladblok had klaargelegd, mijn schrijfhand, -pols en -arm had laten masseren door mevrouw Dijkgraaf om ál jouw kritische vragen te noteren zonder dat ik zou moeten afhaken wegens schrijfkramp.
Bij wijze van Bijscholingscursus Journalistiek.
Ik heb immers slechts één jaar journalistiek op HBO-niveau gehad.
Van oud-journalist en persvoorlichter Jan Mastenbroek.
Als bijvak.
In 1980-1981.
Met een 6 als eindcijfer.
Voor de moeite.
Dus ik was optimaal gemotiveerd om al jouw kritische vragen te noteren uit les 1, die je gaf in de Algarve.
Nou, daar komen ze:
Tegen de makelaar over Ronald Koeman en Louis van Gaal: “Maar eh dat, dat was toch op een gegeven moment een beetje mot tussen die twee of eh…?”
En, na geen antwoord: “Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Jij bent… makelaars zijn dus ook discreet hier.”
Tegen Willem van Kooten over de Algarve vroeger: “Ongerept? Of hoe moet ik dat zien?”
Over de Nederlandse enclave: “Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. En is dat dan gezellig met elkaar of eh…?”
En: “Da’s dus echt je buurman, John de Mol?”
Over een huis: “En hier is? Gelijk de woonkamer?”
En: “Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. En ik zie: de eigenaar houdt van jagen?”
Tegen zakenman Erik de Vlieger, die na gezeik met Justitie het Nederlandse zakenleven zat was: “Dus jij dacht: ik wil een nieuwe start maken in Portugal, is dat het?”
En vervolgens over de projecten van De Vlieger: “Heel veel in Nederland denken nu: jij zet dit neer, van welk geld doet-ie dat dan, De Vlieger?”
Tegen pensionado Bert Kreek: “Dus jij leidt hier het rijke pensionado-leven? Hoe zien jouw dagen er uit, Bert?”
En: “Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Hoe spreek je Bert dan uit op zijn Portugees? Roberto?”
Tegen Truus en Louis van Gaal: “Wat brengt jullie in Portugal? Waarom dit land?”
En als Truus vertelt dat ze in de coronatijd zoveel tennisten samen: “Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Is-ie dan ook zo fanatiek of eh…?”
Tegen Louis, over een foto in een restaurant: “Ik het niet een beetje ijdel om een foto van jezelf te zien, Louis?”
En over Ronald Koeman: “Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Op een gegeven moment had je wat… een conflictje met Ronald, in Portugal?”
Bij kapper Jim: “Jim, wie is zo jouw clientèle? Wie zit er weleens in jouw stoel?”
En na geen antwoord: “Ja. Ja. Ja. Ja. Ja. Dank voor dit inkijkje in jouw leven, Jim.”
Dat je dat allemaal dúrft, Jaïr!
Je snapt, ik kan niet wachten op les 2 van de Bijscholingscursus Journalistiek, volgende week zondag, vanuit St. Tropez.
Ik denk dat ik er de rest van mijn leven héél veel aan ga hebben.
En ik weet wel zeker dat het niet lang duurt of jij hebt ook je dagelijkse talkshow op de late avond.
Eindelijk een waardige opvolger voor Jeroen Pauw!
Groet,
JanD
PS. Cadeautje! Alsof het speciaal voor jou is ontworpen :-)
Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ schrijf ik ‘om niet’. Wil je desondanks doneren, dan kan dat eenmalig via mevrouw Dijkgraaf of maandelijks via de rolstoelmarokkaan.
