Beste Rob,
Tot de schouder ging je er weer in bij Sigrid Kaag gisteren.
“Wat een enthousiasme tijdens de speech van Sigrid Kaag vanmiddag!”, schreef je op Twitter, nadat Hare Hooghartigheid had verteld dat ze “in het landsbelang” bereid was om die roestige auto van Gert-Jan Segers alsnog te gedogen in het volgende kabinet.
Ik zag je likkerige lebbertweet voorbijkomen en moest denken aan hoe de relatie tussen jou en haar vorig jaar begon.
Ze zocht een maatje dat dienst kon doen als voetenwarmer en schoothond. Een aanhankelijke, toegewijde en vriendelijke kameraad, die dol is op gezelschap. Liefst een beetje speels en energiek, maar ook bereid om gewoon lekker bij haar op de bank te liggen en zijn snater te houden.
Ook wilde ze graag een vreedzaam type, dat goed kon omgaan met kinderen van alle leeftijden.
Voor haar was het geen bezwaar dat-ie hunkerend naar gezelschap constant aan haar voeten lag en immer paraat stond om haar met zijn prachtige ogen troostend aan te kijken als ze zich neerslachtig voelde en meteen bereid was met haar te gaan wandelen.
Ze wilde, omdat ze zelf nog minder warmte uitstraalt dan een diepvrieskist, per se iemand met een aanhankelijk en zacht karakter om zich heen. Iemand die geen vijanden kent en die niet snel boos is.
Ze had twee opties.
Een cavalier king charles-spaniël of Rob Jetten.
Ze koos jou.
Vermoedelijk omdat jij, in tegenstelling tot de cavalier, wel op het potje poept en je eigen billen kunt afvegen.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje van Sigrid. En je ziet: je mag wat kosten!
