Beste Kamerleden,
Lekker makkelijk om ‘verbijsterd’, ‘woedend’ en ‘geschokt’ te reageren op het gajes dat gisteravond huishield in Rotterdam.
Lekker makkelijk om te wijzen naar volksmenners als Thierry Baudet en Willem Engel, die een businessmodel hebben gemaakt van het opruien van hun achterban.
Eerlijk gezegd geloof ik niet dat het de door Baudet en Engel aangestuurde ‘wappies’ waren die van Rotterdam een slagveld maakten.
In de mensen op de foto hierboven bijvoorbeeld, van een door de politie neergeschoten ‘demonstrant’, zie ik geen Baudet-stemmers of Engel-donateurs. Ik zie wat media en jullie ‘jongeren’ noemen. Die niet helpen, maar filmen.
Over het schorremorrie in Rotterdam kan ik kort zijn.
Zoals jullie oud-collega Dilan Yesilgöz altijd zei toen ze nog niet tot de klimaatmaffia was toegetreden: “Keihard aanpakken dat tuig” (en dan eens stoppen met die lachwekkende taakstrafjes).
Maar die verontwaardiging van jullie…
Dat vingerwappen van jullie…
Louter afleidingsmanoeuvres.
Want wat er écht aan zit te komen in Nederland, hoorden we Diederik Gommers gisteravond bij Op1 helder uitleggen.
“Wat ik storend vind is dat ze aan het polderen zijn, aan het onderhandelen, of de horeca om acht uur of om zeven uur dicht moet. Allemaal geneuzel. Je gaat met elkaar een infectieziekte bestrijden en dan moet je daar keihard in zijn. Want als wij onverhoopt in code zwart komen, dan is wat we in Rotterdam gezien hebben peanuts. Dan krijgen we echt een situatie dat het onveilig wordt in Nederland. Als wij bedden tekort komen en keuzes moeten maken, moeten we ons personeel gaan beschermen met politie of het leger. Want die emoties lopen gigantisch op. Als je dan in het ziekenhuis komt met je kind of met je vader of je partner en wij zeggen: ’We hebben geen plek en jouw partner komt niet in aanmerking. We gaan je aan de sedatie leggen en je komt te overlijden.’ Dan komt er ongelooflijke agressie.”
Hoe dat komt?
Door jullie.
Júllie steunden jarenlang een beleid dat leidde tot te weinig IC-bedden in Nederland.
Júllie steunden een beleid dat zorgmedewerkers dusdanig ontmoedigde dat ze kozen voor een functie elders.
Júllie lieten Hugo de Jonge faal op faal op faal maken, waardoor het vertrouwen in de overheid tot een minimum is gedaald.
Júllie pamperen nu al decennia die ‘jongeren’ (m) die straks in ziekenhuizen gaan éisen dat hun familieleden worden behandeld omdat ze hebben geleerd dat een grote bek inderdaad werkt in dit land.
Júllie hebben de olifant in de kamer (dat de grootste groep ongevaccineerden én IC-beddenbezetters niet-westerse allochtonen uit de grote steden zijn) ruim anderhalf jaar lang onbenoemd gelaten, omdat het makkelijker is om naar de wappies van Baudet en Engel te wijzen.
Júllie in de Tweede Kamer zijn, met die volgevreten lobbyisten in de Eerste Kamer, het hoogste politieke orgaan in dit land.
Systeemfouten en beleidsfouten zijn dus uiteindelijk júllie schuld.
Dus stop met janken en vingerwappen en pak éindelijk je verantwoordelijkheid eens.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje. Gewoon maar een idee :-)