Bron:
Knack.
“Een paar maanden geleden bezocht Trump Alabama en adviseerde zijn aanhangers zich te laten vaccineren, met als gevolg dat hij werd uitgejouwd. Dat was waanzin.
Intussen kunnen de Amerikanen het zelfs over de simpelste dingen niet meer eens worden. Bijvoorbeeld dat vaccineren helpt tegen Covid-19. Wat het beste voorbeeld is van de belachelijke toestand waarin onze politiek is verzeild geraakt.
Het internet heeft een gigantisch informatiesysteem gecreëerd waar iedereen zijn eigen feiten uit kan halen.
‘Woke’ is in wezen een aanval op liberale principes. Liberalen geloven dat alle mensen gelijk zijn en dezelfde rechten hebben, maar veel linkse politici zien dat anders. Zij gaan ervan uit dat een persoon in de eerste plaats wordt gedefinieerd door zijn geslacht of huidskleur. En pas in de tweede plaats door zijn individualiteit. Concreet betekent dit bijvoorbeeld dat de prestaties van een student minder belangrijk zijn dan de vraag of hij of zij al dan niet zwart is.
Als je politiek alleen organiseert rond de belangen van groepen, is het resultaat niet langer een liberale orde.
Vandaag is het belangrijk of je tot een etnische minderheid behoort, of je vrouw, lesbisch of homoseksueel bent.
Mijn belangrijkste argument tegen identiteitspolitiek is dat ze afleidt van echt sociaal beleid dat het leven van mensen zou kunnen verbeteren.
Ik denk dat de Franse filosoof Michel Foucault de kwade genius achter veel van die dingen is. Het is de kern van het postmoderne gedachtegoed dat ‘de taal’ een uitdrukking is van machtsstructuren. Mensen worden door taal geketend. Daar is die gevoeligheid door ontstaan. Een vriend vertelde me onlangs dat een professor zich tegenover zijn studenten verontschuldigde voor het gebruik van het woord blindsided, omdat het denigrerend zou zijn voor blinden. Dat is natuurlijk totaal belachelijk.
Er waren studenten die zeiden: ‘Waarom hebt u deze kwestie aangekaart zonder ons eerst te waarschuwen? Wij kunnen dit emotioneel niet aan.’ Een andere student zei: ‘Als u armoede of gebrek aan onderwijs ter sprake brengt, dan ontstaat misschien de gedachte dat racisme niet de enige verklaring is voor de achterstand van minderheden.’ De studenten hebben dus het enorm simpele idee dat alles terug te voeren is op racisme, en dat de problemen wel zullen verdwijnen als dat racisme eenmaal verdwenen is.”
Eén van de grootste intellectuelen deze eeuw is politicoloog Francis Fukuyama. Met zijn boek The end of history and the last man werd hij een intellectuele superster en volgend jaar komt zijn nieuwe boek Liberalism and Its Discontents uit. In dit boek verdedigt hij de liberale democratie tegen twee bedreigingen: het populisme én de linkse woke identiteitspolitiek.
Tot groot verdriet van het ultra-linksmoralistische Vlaamse tijdschrift Knack (Blendle-link), alwaar ze veel liever hadden gezien dat Fukuyama uitsluitend ‘het populisme’ (lees: Trump) als bedreiging van de liberale democratie ziet.
Want volgens de moralistische journalisten activisten van Knack is Trump “het beste voorbeeld om aan te tonen hoe weerloos de liberale democratie is als zij een tegenstander heeft die zich niets aantrekt van fatsoen en alle regels aan zijn laars lapt”.
Terwijl met woke, volgens Knack, helemaal “niets mis is” en woke natuurlijk alleen maar zorgt voor “een meer rechtvaardige orde”.
Yeah right.
Gelukkig zit Fukuyama niét, zoals de journalisten van Knack en heel erg veel (al te veel) andere journalisten wereldwijd, muurvast in een eenzijdige bubbel en durft Fukuyama wel verder te denken en problemen, álle problemen, te benoemen.
Fukuyama wél.
