Het is al oud nieuws, maar door de tijd en de omstandigheden zal het eeuwig jong blijven. Zodoende: veronderstel, je bent een of andere man en je bent er zeker van dat minstens één vrouw zit te wachten op een foto die je met je mobiele telefoon van je lul gemaakt hebt. Je verstuurt die foto en je bent van mening dat die ene of die meerdere vrouwen in spanning op een dergelijke foto zaten te wachten. Wat je even vergeet is dat die vrouwen allicht al honderden of zelfs duizenden lullen gezien hebben. Ze hebben een aantal vriendjes gehad, zijn één of twee of drie keer getrouwd, hebben hun man bedrogen met een redelijk rijtje andere mannen, ze hebben een oneindig aantal keer naar porno gekeken en sommigen zijn van het type dat ’s nachts wel eens naar een park gaat om in het donker de lul van een onbekende man in de mond te nemen, en waarom ook niet, vrijheid blijheid. Dus de man met z’n mobiele telefoon denkt dat hij met de foto van z’n lul indruk maakt op vrouwen voor wie dit de ontelbaarste lul is die ze onder ogen krijgen.
Meent deze man het nou als hij veronderstelt dat de ontvangster van de foto van bewondering achterover zal vallen en zal uitschreeuwen: ‘Dit is werkelijk de mooiste, magnifiekste, schitterendste, aantrekkelijkste, meest fantastische lul die ik ooit gezien heb! Ik wil de man die aan deze lul vasthangt onmiddellijk tot de mijne maken! Ik wil me op m’n knieën bij hem aanbieden, ik wil hem berijden, ik wil hem bezitten, want deze man en z’n lul zijn de hemel op aarde!’
Heeft Marc Overmars dit echt verondersteld? En heeft hij daarbij gedacht: ‘De vrouw aan wie ik dit stuur moét m’n lul en mij wel uitzonderlijk achten, want ik ben de grote directeur en ik ben een Ajax-icoon en ik behoorde tot de beste voetballers ter wereld en ik beslis of deze vrouw haar baan behoudt of niet en zij zal alles doen om niet ontslagen te worden en zij zal antwoorden op de foto van m’n lul met de vraag of ik haar zo snel mogelijk hier of daar wil ontmoeten en daar zal zij zich aan mij overgeven want ze is bang voor mij, ze heeft ontzag voor mij, ik ben een god voor haar.’
Ja, dit heeft Marc Overmars allicht gedacht. Wat Marc Overmars over het hoofd heeft gezien is dat hij, Marc Overmars, een ongelooflijk zielige figuur is die ooit een goeie voetballer was maar meer ook niet, die er jaren geleden van werd verdacht dat hij als homo niet uit de kast durfde te komen, die klein van gestalte en onbetekenend van persoonlijkheid is, die weliswaar directeur is bij Ajax, maar die met een vingerknip aan de deur kan worden gezet en simpelweg vervangen door weer een andere directeur. Dat is dan ook wat heeft plaatsgevonden. Marc Overmars zette met z’n dickpics de hoogste hotemetoten van Ajax aan het denken,en zij dachten: ‘Slecht voor het imago van Ajax, deze Overmars. Met z’n onnozel lulletje. Dat hij de wijven op een subtielere manier lastigvalt. Met zijn manier willen wij niks te maken hebben. En als directeur stelde hij ook al niet veel voor. Op straat gooien en niks meer met hem te maken hebben!’
En zo werd Marc Overmars weer eens een slachtoffer van z’n eigen ego, van z’n eigen blinde machtsvertoon, van z’n eigen vaste wil om vrouwen te krijgen waar hij ze hebben wil: een paar niveau’s onder hem, de grote man. Hoeveel Marc Overmarsen zouden er overal rondlopen? Alleen al in Nederland? Honderdduizenden. Ze staan naakt voor de spiegel, kijken naar hun ouwe lul en in plaats van in huilen uit te barsten maken ze er een foto van en sturen die naar honderdduizenden vrouwen. Jammer dat vele van die vrouwen niet in lachen uitbarsten en zich verder van die lul geen reet aantrekken.
Lees ook van Herman Brusselmans:
