Mevrouw Ollongren,
Er is een groot probleem bij het ministerie van Defensie.
Ik zal de laatste zijn die zegt dat per se een man de hoogste politieke baas moet zijn.
Want dan zou ik ontkennen dat ten tijde van het drama met Dutchbat in Srebernica met Joris Voorhoeve een man aan de knoppen zat. Nou ja, een man-achtige.
Maar sinds 5 november 2012 zijn hebben we (behalve nadat ze zijn opgestapt) alleen nog maar vrouwelijke ministers van Defensie.
Eerst kregen we ‘Hot Lips’.
Zij was met haar Schoevers-opleiding nou niet niet meteen supergoed gekwalificeerd. Maar ze had nou eenmaal voor NRC Handelsblad geposeerd voor een CV90 en gezegd dat zij de eerste vrouwelijke minister van Defensie wilde worden. Daar durfde Mark Rutte geziens Hennis’ populariteit bij de kiezers en de opkomst van dat gendergeneuzel geen ‘nee’ tegen te zeggen.
Nou ja, geinig.
Hennis moest in 2017 aftreden omdat haar ministerie bij de zorg voor de veiligheid van militairen ernstig tekort was geschoten, met dodelijke gevolgen.
Daarna kregen we ‘de oppasoma’.
Zij was, na zes jaar studie, afgestudeerd als bestuurskundige en werd daarna meteen beroepspoliticus. Maar omdat haar vader beroepsmilitair was geweest, meende ze toch de juiste papieren te hebben voor die klus. “Affiniteit” vonden ze in Rutte 3 blijkbaar een prima kwalificatie.
Bijleveld moest in 2021 aftreden omdat ze de levens van werknemers in Afghanistan in gevaar had gebracht toen de taliban de macht weer overnamen in het land. Ze zat de avond dat ze samen met D66-minister Kaag had moeten doorpakken met de evacuaties uit Kabul, vrolijk te twitteren vanuit een bioscoopzaal, waar ze zat te genieten van ‘De Slag om de Schelde’.
En toen kregen we u, ‘het koplampkonijn’.
De vrouw die de grootste crisis in de politieke carrière van Mark Rutte had veroorzaakt door met geheime papieren met daarop zichtbaar de tekst ‘Omtzigt, functie elders’ over straat te gaan.
De vrouw die, tot overmaat van ramp, bij haar benoeming niet eens het verschil wist tussen een majoor en een sergeant en met de uitspraak “Ik heb een heel mooi boekje gekregen. Dat ben ik nu aan het bestuderen” een heel dikke middelvinger opstak naar de militairen.
Naar de mannen en vrouwen die bereid zijn hun leven te geven voor volk en vaderland.
En in dat laatste zit het probleem.
Nu kernwapengrootmacht Rusland Oekraïne aan het veroveren is, ligt dat anders.
Nu kregen alle militairen van u te horen dat ze paraat moeten zijn en dat alle verloven kunnen worden ingetrokken.
“Want het is oorlog in Europa.”
In zo’n situatie wil je geen baas hebben die letterlijk zes weken geleden het verschil tussen een majoor en een sergeant nog niet wist en bij wie staatsgeheimen aantoonbaar niet in goede handen zijn.
Bruno Bruins wist wat hem in een soortgelijke situatie te doen stond…
In het landsbelang.
Neem er een voorbeeld aan.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje. Het past bij niemand zo goed als bij u.
Disclaimer: Het ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door donaties en aankopen via Bol.com. Waarvoor dank!
