‘Wandelen’, dat is mijn antwoord als mensen mij vragen hoe je succes kunt hebben in Den Haag. Veel wandelen, door de gebouwen van het Binnenhof. Andere mensen tegen het lijf lopen, of bij ze naar binnen stappen – en steeds met ze praten. Dat Binnenhof heb ik in bijna twintig jaar goed leren kennen, ook de geheime gangen en de verborgen kelders die hier in de loop van de eeuwen zijn ontstaan. Deze plek is de komende jaren gesloten. Uit heimwee en ook uit verwondering ben ik begonnen aan een verhaal over het Binnenhof en vooral over de binnenwereld van de politiek zoals die hier wordt bedreven. Een geschiedenis die de komende weken als feuilleton zal verschijnen: ‘Verdwijning op het Binnenhof’. Over een politieke wereld die je in de debatten en in de media zelden te zien krijgt.
In andere landen huizen parlementen vaak in grote paleizen; het Binnenhof is echter een labyrint van soms eeuwenoude gebouwen die in de loop van de tijd met elkaar zijn verbonden. Deze plek heeft invloed op de politiek, ook op de wijze waarop de macht werkt – en zichzelf in stand houdt. Door de gangen en over de trappen die hiertussen zijn aangelegd. De doolhof van het Binnenhof is ideaal voor de polderpolitiek, waarin mensen elkaar ontmoeten en altijd weer compromissen sluiten. Het Binnenhof lijkt soms ook een eigen wil te hebben – en heeft die zeker in dit verhaal, dat de vorm heeft van een bekentenis: de biecht van senator Goud, over een verdwijning op het Binnenhof. Een geschiedenis waarin we bovendien de politieke avonturier Berndt en het bijzondere talent Greetje leren kennen.
Het schrijven van een verhaal is nieuw voor mij, maar het geeft me de mogelijkheid om iets te laten zien dat in een andere vorm niet goed mogelijk is. Dit is een historie met bedachte figuren, maar een die zich afspeelt in bestaande gebouwen – met name in de Eerste Kamer. Plekken waar ik veel heb gewandeld en in de loop van de jaren van alles heb ontdekt. Waar ik ook veel heb gezien over de invloed van politieke lobby en het geheim van goed leiderschap. Het is in ieder geval een feest om te schrijven. Ik hoop u volgende week dan ook opnieuw te treffen, als dit verhaal gaat beginnen, met een aflevering waarin we de hoofdpersonen Goud, Berndt en Greetje voor het eerst ontmoeten in de Hall van de Eerste Kamer. De prachtige ontvangstruimte, die de huiskamer was van de senaat, maar ook dienst deed als lobbykamer voor heel polderend Nederland.
Lees ook van Ronald van Raak:
