Wie had ooit gedacht dat mensen van mijn leeftijd het ooit zouden meemaken dat er een Derde Wereldoorlog in de lucht hing. Laat mensen van mijn leeftijd godverdomme met rust. We zijn bijna vijfenzestig jaar oud en willen niks anders dan uitbollen, de hele dag lamlendig op de bank hangen, af en toe met de hond gaan wandelen, koffie slurpen en sigaretten paffen, zich niks aantrekken van wat er in de achterlijke werelden om ons heen gebeurt en op het gemakje wachten tot de dood komt. Oorlogen, pandemieën, ellende, ambras, gedoe en de rotkop van Poetin continu op tv, dat kunnen we missen als kiespijn.
Toch mag men sommige zestigers niet onderschatten. Neem mij. Inderdaad, ik hang uren en uren lamlendig op de bank, inderdaad, m’n wandelingetjes met de hond zijn heel kort, inderdaad, ik slurp liters koffie en rook dozijnen sigaretten, inderdaad, de rotkop van Poetin hangt me de keel uit, maar aan de andere kant ben ik toch nog redelijk actief in m’n eigen wereld en in die van sommige anderen.
Zo bijvoorbeeld houd ik me zo goed als dag en nacht bezig met m’n vriendin, wat zij op prijs stelt, apprecieert en voor de hand vindt liggen, want zij is pas dertig en wil wel wat meer dan lamlendigheid en een teveel aan sigarettenrook. Aldus ondernemen we geregeld een tocht op de Triumph Thruxton R, de motor der motoren en met een snelheid die vaak de honderdveertig kilometer per uur overschrijdt zoeven wij over de wegen, ik aan het stuur en m’n vriendin op de duozit en in onze helmen zingen wij unisono een liefdeslied, met name onze eigen hymne Iceblink Luck van Cocteau Twins.
Met andere woorden, ook een ouder wordende gozer kan nog wel wat actie gebruiken. Zo zit ik, net zoals in de veertig achterliggende professionel jaren, nog meer dan je zou verwachten aan m’n schrijftafel en arbeid ik terdege aan de zoveelste nieuwe roman, in deze tijden het languitgerekte vampierenverhaal Het Vals Gebit Van Dracula, waarin ik Dracula situeer in het jaar 2022 en hij geeft zich op als vrijwilliger om te gaan strijden tegen de Russen in Lviv, maar hij blijft natuurlijk een vampier en in plaats van de Russen omver te kogelen met een gesofisticeerd geweer, wil hij hen in de nek bijten, wat echter bemoeilijkt wordt door het jammerlijke feit dat Dracula inmiddels geen echte tand meer in z’n bek heeft en z’n plan moet trekken met een vals gebit. Toch weet hij op deze wijze meer dan achttiendhonderd Russen uit te schakelen.
En wat ik, ondanks m’n leeftijd, ook wel eens doe is padellen. Dat is de sport van de hogere bevolkingsklasse geworden en hoe je het wendt of keert, ik behoor tot die klasse. Niet dat ik veel verstand heb van padellen, of dat ik het leuk vind. Het is een kutsport. Ik sla de bal dan ook meestal over de omheining of in de smoel van m’n tegenstanders. Ik denk er zelfs aan om binnenkort met dat hele debiele padellen op te houden en een andere sport te zoeken, bijvoorbeeld paardrijden.
Eerst zal ik me wel een paard moeten aanschaffen en ik zal allicht kiezen voor een lichtkleurige oude merrie, die ik de naam Maximà zal geven, want als er een de vergelijking met een blonde oude merrie kan doorstaan, dan is het wel die onnozele koningin van Nederland. Overigens is ze ook niet meer van de jongsten en ik voorspel dat ze over een paar jaar lamlending op de bank zal hangen, terwijl ze de ene koffiekan na de andere leegt en met de ene sigaret de andere opsteekt. Het uitlaten van de koninklijke hond zal ze overlaten aan een van haar dochters of aan de koning zelf, die echter liever in z’n man cave op z’n eigen bank ligt lamlendig te hangen.
Ja, koning, keizer, admiraal, de paus, oom Sjoerd, de dorpsgek van Spijkenisse, Herman Brusselmans, noem maar op, allemaal worden we oud en wachten we op ons gemakje op een gewisse dood.
Lees ook van Herman Brusselmans:
