Trouw publiceerde dit weekend een column van een relatief nieuwe columnist, mevrouw Ugur. Die maakte zich druk over de manier waarop veel mensen in de media om waren gegaan met de Twitterschorsing van Geert Wilders. De schorsing was niet zozeer het probleem, want dat had van de columnist al veel eerder gemogen, vanwege andere uitspraken.
”Het toont ook aan hoe effectief de retoriek van populisten zoals Wilders is, als het interne filter van mensen zodanig kapot is geraakt, dat een moderator ergens in Silicon Valley beter herkent hoe haatdragend de uitlatingen van een politicus zijn, dan de journalisten die erover moeten berichten.”
Het probleem van mevrouw Ugur was meer de ‘wurggreep’ die rechtse politici als Wilders zouden hebben op de media. Mediaplatforms als de NOS zouden bang zijn om een deel van het publiek te verliezen en geven daarom graag aandacht aan extreme meningen. De omvang van Wilders’ achterban zou ervoor zorgen dat hij wegkomt met dingen die kleinere stemmen in het debat niet kunnen zeggen.
Wat meer stof op deed waaien op twitter, was de vergelijking die mevrouw Ugur maakte met Joden. Wat nou als een politicus het over Joden had gehad? Zouden journalisten het daar ook voor opnemen? Zelf zegt ze de vergelijking tegenwoordig te vermijden in discussies. Toch kreeg de column op Twitter repliek van niemand minder dan Gert-Jan Segers, die op moment van schrijven nog steeds trending is.
Kritiek op islam is van een andere orde dan antisemitisme.
Voor haat om wie je bent – ras, geaardheid, sexe – mag er nul ruimte zijn.
Voor kritiek op een vrijwillig aanvaarde levensovertuiging – islam, christendom, atheïsme – moet in een vrije samenleving heel veel ruimte zijn. https://t.co/fQAalBtxmQ
— Gert-Jan Segers (@gertjansegers) May 1, 2022
De discussie kreeg vanochtend op radio 1 nog een staartje. Volgens een journaliste van Trouw hebben de media teveel aandacht voor rechtse geluiden, en heeft dit te maken met de erfenis van Fortuyn:
”als we nu terugkijken naar verkiezingsprogramma’s van Fortuyn van destijds, en we leggen die naast die van huidige partijen, dan gaan ge nu veel en veel verder. Tegelijkertijd is die erfenis van Fortuyn dat er altijd nog een soort kramp haast is om de stem van het volk, of ”wat er gezegd wordt”, de straat, om dat over-serieus te nemen.”
